ความรักสีคราม นิยาย บท 1029

รถหรูหลายคันจอดอยู่หน้าทางเข้าอาคารบริษัท รถโรลส์รอยซ์สีดำที่จอดอยู่ระหว่างรถลินคอล์นสีขาวนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ

ชายห้าคนยืนเท้าสะเอวเรียงกันสองแถวอยู่หน้ารถโรลส์รอยซ์ ทุกคนสวมชุทสูทสีดำและแว่นกันแดด ในพวกเขามีสองคนที่แต่งกายคล้ายกัน หนึ่งในนั้นยืนถัดออกมาด้านหน้า ความต่างของเขาคือชุดที่สวมอยู่เป็นสูทที่สั่งตัดพิเศษซึ่งเน้นรูปร่างของเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบ

แว่นกันแดดคู่นั้นยิ่งทำให้เขาดูลึกลับเข้าไปอีก ภายใต้เป็นใบหน้าได้ส่วนซึ่งปลุกเสน่ห์ที่คาดเดาได้ยาก

คนที่อยู่หลังเขาถือกุหลาบสีแดงสดช่อใหญ่อยู่ในมือดูไม่เข้ากัน

ฮันน่าหลงใหลเข้าอย่างจัง เธออ้าปากค้างก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอ สารภาพรักงั้นหรอ? ถ้าเป็นงั้นจริง ก็สุดยอดไปเลย!

เธอได้แต่คร่ำครวญเมื่อนึกถึงสถานการณ์ของตัวเอง ไม่ต้องสนใจคำสารภาพอะไรแบบนี้หรอก ฉันควรจะขอบคุณดาวนำโชคของฉันที่ผู้ชายเย็นชาคนนั้นไม่พยายามจะบงการชีวิตฉัน

ฮันน่ายักไหล่ เธอเหลือบมองชายคนนั้นแวบหนึ่งพลางเขยิบตัวไปด้านข้างและเตรียมจะออกไป

ฮะ? ทำไมเขายิ้มคล้ายฟาเบียนเลย? ฮันน่าส่ายหัวอย่างแรงนึกสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองเมื่อกี้ ทำไมถึงเอาแต่คิดถึงเขา

“ฮันน่า!”

“ฮะ?” เธอหันตัวและตอบกลับโดยอัตโนมัติเมื่อได้ยินคนเรียกชื่อของตัวเอง

หืม? เธอเริ่มกวาดสายตาไปรอบๆ ดูเหมือนจะไม่มีใครเรียกเธอ ฉันหูฝาดหรอ?

“ทางนี้”

เสียงนั้นเหมือนจะอยู่ในระยะที่พอได้ยิน คราวนี้เธอหันหน้าไปทางที่มาของเสียง

ดวงตาของฮันน่าเบิกกว้าง คนที่เรียกเธอไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นชายลึกลับที่กำลังเป็นจุดสนใจของทุกคนและเขาก็คือฟาเบียน จะไม่ให้ฮันน่าประหลาดใจได้ไง

เธออ้าปากค้างอย่างเหลือเชื่อ