บริกรหยุดยื่นเมนูกลางคันและหันมามองฮันน่า
“อืม…ไหนดูซิ ฉันรู้ว่าคุณไม่ชอบกินเผ็ด งั้นเราเอารสชาติมาผสมกันดีกว่า เอาอันนี้ค่ะ อ้อ แล้วก็อันนี้ด้วย…” ฮันน่าเลือกท็อปปิงและรสพิซซ่าอย่างไม่ลังเล เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นลูกค้าประจำ
“อ่ะนี่ ฉันสั่งพวกนี้ไป คุณอยากดูหน่อยไหม?” ฮันน่ายื่นรายการอาหารให้ฟาเบียน
เขาหยิบรายการอาหารมาดูและสังเกตเห็นว่าเธอเลือกแต่อาหารที่เขาชอบเป็นส่วนใหญ่จึงยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้ ยายเด็กโง่รู้ว่าฉันชอบอะไรซะด้วย ดูเหมือนเธอจะใส่ใจฉันเหมือนกันนะ
“อืม เอาแค่นี้ก่อนแล้วกัน” ฟาเบียนยื่นเมนูคืนให้บริกร ก่อนจะหันมามองฮันน่าด้วยสายตาเป็นประกายแล้วพูดว่า “ดูเหมือนคุณจะรู้เรื่องของโปรดผมเป็นอย่างดีเลยนะ”
ฮันน่าหน้าแดงก่ำด้วยความอายพลางอธิบาย “เอิ่ม ไม่หรอก เราแค่ชอบรสชาติอาหารคล้ายๆ กันน่ะ”
ฟาเบียนยิ้มออกมา “คุณแน่ใจหรอ? เพราะตอนนี้แก้มคุณแดงอย่างกับมะเขือเทศแหนะ”
ฮันน่ารีบปิดหน้าและสัมผัสได้ถึงความร้อนผ่าวๆ ที่แก้มหลังจากได้ยินคำพูดพวกนั้น “อ่า เพราะที่นี่มันร้อนน่ะ ใช่ น่าจะเป็นเพราะอากาศ” เธอรีบชี้แจง
ฟาเบียนรู้สึกชอบเธอมากขึ้นกว่าเดิมทันที เขาคิดว่าด้านนี้ของเธอนั้นน่ารักอย่างเหลือเชื่อพลางจ้องมองเธอด้วยความรัก
“ดูคู่นั้นสิที่รัก ดูความน่ารักของทั้งคู่สิ! ดูสิว่าเขาหวานแล้วก็น่ารักกับแฟนเขาขนาดไหน แล้วมาดูสิ่งที่คุณทำกับฉันสิ! ไม่มีความโรแมนติกเอาซะเลย” ผู้หญิงคนหนึ่งบ่นขึ้น
ฮันน่าหันไปทางผู้หญิงคนนั้นก่อนจะตระหนักได้ว่ากำลังถูกพูดถึงอยู่ แก้มของเธอยิ่งแดงขึ้นไปอีก
น่ารักอะไรกันเล่า? แล้วพูดมาได้ไงว่าฉันมีความสุขมาก?
“โอ้ คุณยังที่รักของผม ทำไมแก้มคุณแดงขนาดนั้นล่ะ? คุณร้อนมากเลยหรอ?” ฟาเบียนหยอกล้อพลางใช้มือข้างหนึ่งเล่นช้อน
บ้าจริง เขาคงคิดว่าฉันเป็นพวกมารยาทบนโต๊ะอาหารแย่แน่ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...