ความรักสีคราม นิยาย บท 1044

เวสลีย์ขบฟันและขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปในทิศทางที่มุ่งร้าย “เอาเถอะ ฟาเบียนก็ฟาเบียน คุณขอให้ผมไปลุยกับเขาเองนะ!”

เรจิน่าดีใจเป็นที่สุดที่ได้ยินอย่างนั้น มือไม้ของเธอเริ่มลูบไล้ไปยังหว่างขาของเวสลี่ย์ เธอพูดว่า “ฉันรู้อยู่แล้วเชียวว่ายังไงคุณก็ต้องทำเพื่อฉัน”

อีกด้านหนึ่งในโรงพยาบาล ฮันน่าที่เพิ่งรู้สึกตัวรู้สึกชาที่แขนนิดหน่อย ขณะที่เธอกำลังจะลุกขึ้น เธอสังเกตเห็นฟาเบียนที่นอนหลับสนิทอยู่ข้างๆ ดวงตาของเธอเบิกกว้าง ฮะ? นี่เขายังอยู่ที่นี่อยู่อีกเหรอ?

เขาเป็นห่วงฉันเหรอเนี่ย?

ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ทัศนคติของฟาเบียนที่มีต่อเธอดูเหมือนจะเปลี่ยนไปแบบหน้ามือเป็นหลังมือ แม้เธอจะไม่สามารถหาเหตุผลอะไรมาเข้าข้างตัวเอง แต่เธอก็อดที่จะดีใจและไม่สามารถหยุดหน้าแดงกับความคิดนี้ได้เลย

โทรศัพท์ของฟาเบียนดังขึ้น ฮันน่ารีบหลับตาลงโดยสัญชาตญาณ

ฟาเบียนที่ถูกปลุกด้วยเสียงโทรศัพท์ ชำเลืองมองฮันน่าเล็กน้อยก่อนรับสาย

"ฮัลโหล?"

ฮันน่าลืมตาขึ้นเล็กน้อยเพื่อ "สอดแนม" ฟาเบียน

เป็นเสียงผู้หญิงในสายที่ตอบกลับมา “คุณนอร์ตันคะ”

ฮันน่าเกือบจะถอนหายใจออกมาดังๆ เธอกัดริมฝีปากตัวเอง ในใจเริ่มรู้สึกขมขื่น

โธ่เอ๊ย ยัยฮันน่าห์ เลิกคิดมากเกินไป เลิกเพ้อเจ้อว่าเขาชอบเธอสักทีเถอะ เธอก็แค่คิดไปเองทั้งนั้นแหละ

อย่างไรก็ตาม เรื่องก็กลับกลายเป็นตรงกันข้ามกับที่เธอคิด “ดิฉันได้รวบรวมข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับโครงการของแฮชเวิร์ค เอ็นเทอร์ไพรส์ ผู้รับผิดชอบคือเวสลีย์ เซนาคิส เขาเป็นรองประธานของแฮชเวิร์ค เอ็นเทอร์ไพรส์” ผู้หญิงที่อยู่ปลายสายกล่าว

ฮันน่ารู้สึกอับอายเล็กน้อย นี่คงจะเป็นแค่ผู้ช่วยของเขาที่รายงานเรื่องงานให้ฟัง นี่ฉันคิดบ้าอะไรอยู่นะ?