ความรักสีคราม นิยาย บท 1045

ฟาเบียนใช้มือลูบผมของฮันน่าเบาๆ สีหน้าของเขากระด้างและเคร่งขรึมในทันใด “คุณไม่ต้องห่วงนะ ผมจะจัดการคนเหล่านั้นให้คุณเอง คุณไม่ต้องแบกรับเรื่องนี้ไว้คนเดียวนะ”

“ฉัน...” ฮันน่าอยากจะบอกให้เขาใจเย็นลงหน่อย แต่ตอนนี้ฟาเบียนดูมุ่งมั่นมาก และเธอก็พูดได้เต็มปากว่าเรจิน่านั้นไม่ใช่คนดีสักเท่าไหร่

ฟาเบียนค่อยๆ ยืนขึ้นและโน้มตัวลงมาหาเธอ

ฮันน่ามองเขาด้วยความสงสัย เธอถามว่า “คุณจะทำอะไรน่ะ?”

ฟาเบียนทำแค่เพียงจูบเธอเบาๆ ที่ริมฝีปากแทนคำตอบ

“ผมทำเรื่องลางานให้คุณหนึ่งวันแล้วนะ วันนี้คุณก็พักผ่อนให้เต็มที่ ถ้าเบื่อก็ลงไปเดินเล่นข้างล่างบ้างก็ได้ ผมต้องไปทำงานแล้ว อย่าลืมดูแลตัวเองด้วย” เขาพูดอย่างอ่อนโยน

ก่อนที่ฮันน่าจะทันได้ตอบอะไร ฟาเบียนก็เดินออกจากห้องไปแล้ว

ขณะที่ฮันน่ามองดูเขาจากไป เธออดคิดถึงท่าทีที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาของเขาไม่ได้ นี่เขาเพิ่งพูดคำเลี่ยนๆ ใส่ฉันเหรอ? แต่เขาก็ยังดูอวดดีอยู่ดีน่ะแหละ?

ฮันน่าใจเต้นแรงเล็กน้อย พึมพำกับตัวเอง "ทำไมถึงไม่เคยเห็นด้านที่อ่อนโยนนี้ของเขามาก่อนนะ?”

เธอนวดขมับไปมาก่อนจะลุกจากเตียงไปล้างตัวในห้องน้ำในห้องวีไอพีของเธอ ตอนนี้เธออยากจะลงไปเดินเล่นข้างล่างสักหน่อย

หลังจากถูกเรจิน่ารังแกในที่ทำงานเป็นเวลาสองวันเต็ม แน่นอนที่เธอต้องเริ่มรู้สึกหงุดหงิดเป็นธรรมดา การได้หยุดงานบ้างเป็นโอกาสที่ดีที่จะทำให้ได้เธอฟื้นฟูสภาพจิตใจให้แข็งแรงขึ้น

อีกด้านนึง ในห้องนั่งเล่นของวิลล่าเล็กๆ เวสลีย์และเรจิน่าเพิ่งเสร็จจากการร่วมรักเป็นรอบที่สิบ ในขณะที่กำลังใส่เสื้อผ้า เรจิน่าก็เริ่มพูดถึงแผนการที่ "ยอดเยี่ยม" ที่เธอคิดขึ้นมา