ความรักสีคราม นิยาย บท 1063

ฟาเบียนหัวเราะเบาๆ ขณะมองดูท่าทีตลกๆ ของฮันน่า เธอกำลังคิดอะไรของเธออยู่?

“ถ้าอยากไปจริงๆ คุณก็ไปเถอะ”

ฮันน่าแทบไม่เชื่อหูตัวเอง ในความคิดของเธอ ฟาเบียนมักบังคับให้เธอทำในสิ่งที่เธอไม่ต้องการเสมอ

"ตกลง" ฮันน่าร่าเริงขึ้นมาทันตา ต่อให้ต้องมีงานล้นมือ ยุ่งจนหัวหมุนแต่เธอก็ยังมีความสุขมากซะกว่า

หลังจากที่ต้องพักผ่อนอยู่โรงพยาบาลมาสองวัน ตอนนี้เธอรู้สึกราวกับตัวเองเหมือนเรจินาเข้าไปทุกที ที่วันๆ ไม่ทำอะไรซักอย่าง เอาแต่พึ่งพาเงินจากสามี

เมื่อฮันน่ารับประทานอาหารเช้าเสร็จและกำลังจะออกไป ฟาเบียนก็กล่าวขึ้นมาว่า “เดี๋ยวผมให้คนไปส่งคุณที่ทำงานนะ”

ฮันน่าได้ยินเช่นนั้นก็ส่ายหัว เพื่อนร่วมงานเธอหลายคนเริ่มซุบซิบเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับฟาเบียนตั้งแต่คราวเกิดเรื่อง ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการที่จะตกเป็นประเด็นร้อนอีก แม้ว่าเธอจะไม่ได้สนใจข่าวลือไร้สาระเหล่านั้นก็ตาม

เธอตัวสั่นขึ้นมาทันทีที่จินตนาการว่าตัวเองจะต้องถูกมองราวกับเป็นศัตรูจากบรรดาแฟนคลับทั้งหลาย

“ฉันว่า ฉันนั่งแท็กซี่ไปดีกว่านะคะ”

ลมอ่อนๆ พัดโชยกระทบใบหน้าของฮันน่า ขณะที่เธอนั่งอยู่บนรถแท็กซี่โดยแง้มกระจกรถลงมาเล็กน้อย หน้าม้าของเธอปลิวไสวไปตามสายลม เธอจ้องออกไปนอกตัวรถอย่างแน่วแน่

เธอไม่รู้ว่าการที่ฟาเบียนได้เป็นประธานของฟีนิกซ์ กรุ๊ปตั้งแต่อายุยังน้อยจนกลายเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงนั้นเป็นเรื่องโชคดีหรือโชคร้ายสำหรับเธอกันแน่

ยิ่งไปกว่านั้นคือรูปลักษณ์ที่สมบูรณ์แบบจนเกินไปของเขา ทำให้เขากลายเป็นผู้ชายในฝันของผู้หญิงหลายคน แค่เขากระดิกนิ้วนิดเดียว ผู้หญิงทุกคนก็พร้อมมาหมอบแทบเท้าเขาทันที แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเลือกแต่งงานกับเธอ

เขารักฉันจริงหรือเปล่านะ?

ฉันคิดว่าไม่นะ… อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนที่จดทะเบียนสมรสกัน ตอนนั้นฟาเบียนยังไม่ได้รักเธอ แต่สำหรับตอนนี้ เธอไม่แน่ใจคำตอบจะเป็นอย่างไร

ไม่นานเธอก็มาถึง

ตึกสำนักงานของเธอ ฮันน่ามองขึ้นไปที่อาคารและร้องออกมาอย่างตื่นเต้น