ความรักสีคราม นิยาย บท 108

เสียงของเธอแผ่วเบา แผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน

แม้แต่วิเวียนก็รู้ว่าข้อแก้ตัวของเธอแย่มากแค่ไหน เธอสอดรู้สอดเห็นเรื่องของคนอื่นไปทั่ว เธอแทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอทำสิ่งที่เลวร้ายขนาดนี้

เมื่อฟินนิคเห็นว่าวิเวียนหน้าซีดแค่ไหน หัวใจของเขาปวดร้าว

บ้าจัง

ฉันทำรุนแรงกับเธอเกินไปหรือเปล่า ฉันทำให้เธอกลัวใช่ไหม

ฟินนิคไม่ได้อยากจะตะคอกใส่เธอ แต่ตอนที่สร้อยคอเกือบจะหล่นลงกับพื้น ความโกรธในอกของเขาก็ระเบิดออกมา

สร้อยคอมีความหมายสำหรับเขามากเหลือเกิน ถ้ามันแตก...

ฟินนิคไม่กล้าจินตนาการ

เมื่อรู้ว่าเขาไม่สามารถพูดกับวิเวียนอย่างใจเย็นได้ในตอนนี้ เขาจึงหันไปทางตู้เสื้อผ้า เขาถอดเสื้อของเขาและพึมพำว่า “ผมมีบางอย่างที่ต้องทำที่สำนักงาน ผมจะออกไปสักพัก เข้านอนแต่หัวค่ำนะ”

วิเวียนกะพริบตา

ฟินนิคไม่ต้องการเห็นหน้าฉันเหรอ

เธอไม่สามารถพูดอะไรได้นอกจากกัดริมฝีปากและผงกหัวรับ

ฟินนิคปรับอารมณ์ได้เร็ว เขานั่งในรถวีลแชร์และออกจากห้องโดยที่ผมยังไม่แห้ง

มอลลี่กำลังทำความสะอาดบ้านเมื่อเธอเห็นฟินนิคลงมาชั้นล่าง เธอมองเขาด้วยดวงตาเบิกกว้าง

"คุณนอร์ตัน นี่มันดึกมากแล้ว คุณกำลังจะไปไหน" เธอรีบถลันเข้ามา “และผมของคุณ ทำไมมันเปียก มาเช็ดผมให้แห้งก่อน เร็ว”

ฟินนิคหยุดไปชั่วครู่ แม้ว่าสีหน้าของเขาจะเย็นชา แต่เขาพูดอย่างใจเย็นว่า “มอลลี่ ฉันมีงานต้องทำที่สำนักงาน อย่าลืมเตือนวิเวียนให้เปลี่ยนผ้าพันแผล”

“ได้ค่ะ แต่...”

ก่อนที่มอลลี่จะพูดจบประโยค ฟินนิคก็หมุนรถวีลแชร์ออกไปโดยไม่ได้เหลียวกลับมามองเธออีกเลย

ในห้อง

วิเวียนทรุดตัวลงบนเตียงราวกับว่าเธอไม่มีกะจิตกะใจเหลืออยู่

ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงมาจากแขนของเธอ เธอค่อยๆ แกะผ้าพันแผลออกและพบว่าบาดแผลของเธอปริแตกออกจริงๆ

วิเวียนรู้ว่าเธอต้องทำความสะอาดแผลอีกครั้ง เธอจึงหยิบสำลีก้านใหม่ขึ้นมา โชคร้ายที่เธอใช้มือซ้ายไม่ถนัดนักและเธอก็จิ้มลงโดนที่แผลของเธอสองสามครั้ง ทำให้เลือดออกมากขึ้น

เธอน้ำตาร่วง เธอไม่รู้ว่ามันมาจากความเจ็บปวดหรือมาจากการที่ถูกฟินนิคตำหนิก่อนหน้านี้

ดูเหมือนว่าสร้อยคอจะมีความหมายต่อฟินนิคเป็นอย่างมาก

ที่เธอทำไปทั้งหมดก็แค่ถือมันไว้ในมือ และฟินนิคก็อารมณ์เสีย

แต่...

ช่างโหดร้ายมาก ฉันเป็นคน แต่ฉันเทียบกับสร้อยคอไม่ได้ ฉันเป็นเพียงผงธุลีในหัวใจของฟินนิค

ความคิดที่เป็นอคติแบบนี้เผยให้เห็นความเลวร้ายที่ซ่อนเร้นอยู่ในใจเธอ มันมากจนทำให้วิเวียนประหลาดใจกับตัวเอง

วินาทีถัดมา เธอเผยรอยยิ้มอันขมขื่น

วิเวียน วิเวียน ทำไมฟินนิคถึงควรคิดว่าตัวเธอสำคัญกว่าสร้อยคอนั่น

สร้อยคอนั่นน่าจะเป็นของขวัญจากแฟนเก่าของเขา อีฟเวลิน เธอเป็นสาวสวย แม้แต่เส้นผมของเธอก็ยังสวยกว่าตัวฉันทั้งตัวเลย เป็นธรรมดาที่สร้อยคอของเธอถึงมีความสำคัญมากกว่าฉัน

นอกจากนี้ ระยะหลังมานี่ฉันไม่ได้เคลิบเคลิ้มเกินไปเหรอ เพราะว่าตอนนี้ฟินนิคทำดีกับฉันเล็กน้อย ฉันลืมไปแล้วว่าฉันเป็นใคร กล้าดียังไงมาค้นของของเขา

ฉันทะนงตัวมากเกินไป

วิเวียนน่าจะรู้ว่านอกจากแม่ของเธอแล้ว ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะสนใจเธออย่างแท้จริง

บิดาผู้ให้กำเนิดของเธอ ฮาร์วีย์ และฟาเบียน ผู้ซึ่งสัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป เป็นเพียงคนที่เดินผ่านไปมาในชีวิตของเธอเท่านั้น

ฉันจะไปหวังว่าฟินนิคจะปฏิบัติต่อฉันแตกต่างไปจากคนพวกนี้ได้ยังไง

วิเวียนเข้าใจเรื่องนี้ดีกว่าใครๆ

แต่...

ทำไมฉันถึงรู้สึกแน่นหน้าอก

วิเวียนเอื้อมมือไปวางบนหน้าอกของเธอ มันเจ็บปวดและอึดอัดราวกับว่ามันถูกบีบด้วยแรงที่มองไม่เห็น

หรือเป็นเพราะ...

ความคิดแวบเข้ามาในหัวของเธอ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่ามีบางอย่างอยู่ในใจซึ่งเธอไม่สามารถละเลยได้อีกต่อไป

หรือเป็นเพราะ...

ฉันตกหลุมรักฟินนิคเหรอ

...

คืนนั้นฟินนิคไม่กลับมา