ความรักสีคราม นิยาย บท 1082

หลังจากที่ได้ยินหญิงสาวระบายความในใจออกมา ฟาเบียนก็มีท่าทีอ่อนลง ชายหนุ่มตระหนักได้ว่าเขาได้ใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล หากคิดดีๆ จะเห็นว่าหญิงสาวและซาเวียร์ต่างสนทนากันตามปกติทั่วไป

“ส่วนคุณ เคยถามตัวเองบ้างหรือเปล่า รู้ตัวไหมว่าตัวเองแต่งงานแล้ว? ที่ผ่านมาคุณทำอะไรไว้บ้าง? เคยให้เกียรติฉันบ้างไหม? ถึงเราจะไม่ได้แต่งงานกันด้วยความรัก แต่เคยคิดไหมว่าตัวเองกำลังล้ำเส้น? คุณจีบอีเวตต์ต่อหน้าต่อตาฉันและยังมาเมินใส่กัน จนในที่สุดฉันก็ทำใจได้ว่าคุณสองคนต่างเข้ากันได้ดี ดีกว่าเราซะอีกที่ไม่เคยใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุขเลย ถ้าเป็นแบบนี้เราหย่ากันเลยดีไหม? คุณต้องการแบบนี้ไม่ใช่เหรอ? หลังจากนั้น คุณจะไปชมพระอาทิตย์ตกกับอีเวตต์สุดที่รักของคุณก็ตามสบาย”

ฮันน่าพูดด้วยใบหน้าที่มีน้ำตาคลอ และแล้วเธอไม่อาจกลั้นน้ำตาได้อีกต่อไป น้ำตาของเธอเอ่ออาบแก้มช้าๆ พลางไหลลงไปทางริมฝีปากและซึมเข้าไปในปากในที่สุด น้ำตาของฉันช่างขมขื่นพอๆ กับชีวิต...

เธอไม่เคยเพิกเฉยต่อการกระทำของฟาเบียนได้เลย ในความเป็นจริง ชายหนุ่มจงใจเข้าหาอีเวตต์เพื่อทดสอบว่าฮันน่าจะหึงเขาหรือไม่ และต้องการดูว่าภรรยาของเขายังสนใจเขาอยู่บ้างไหม แต่หญิงสาวกลับซ่อนความรู้สึกและไม่เคยพูดเรื่องนี้เลย นั่นทำให้คนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีเข้าใจผิดและคิดว่าเธอไม่ได้คิดอะไรกับเขา ชายหนุ่มจึงปฏิบัติกับเธอราวไม่ใส่ใจนัก เพราะเขาไม่อยากทำให้ตัวเองขายหน้าต่อหน้าเธอ

เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพลั่งพรูออกมา และรับรู้ว่าการที่เธอทำตัวห่างเหินเป็นเพียงการกระทำเท่านั้น... ชายหนุ่มจึงรู้สึกดีใจไม่น้อย ถึงแม้เขาเหมือนซาเวียร์ตรงที่ทั้งคู่ต่างมีผู้หญิงนับไม่ถ้วนเข้าหา แต่สำหรับชายหนุ่มแล้วคนที่ถูกตาต้องใจเขากลับกลายเป็นฮันน่า เขาถูกใจในความซื่อสัตย์และตรงไปตรงมาของหญิงสาว แถมเธอยังเป็นเด็กฉลาดอีกด้วย

ฮันน่าร้องไห้ราวกับว่าเธอมีบ่อผลิตน้ำตาภายใต้ดวงตาคู่สวย ในตอนนี้ ฟาเบียนเริ่มรู้สึกเสียใจและรู้สึกผิดขึ้นมา แต่เขาก็ไม่รู้จะปลอบเธออย่างไรดี จึงทำได้แต่เอียงตัวเข้าหาคนที่กำลังปล่อยโฮและอ้าแขนกว้างเพื่อโอบกอดเธอสู่อ้อมแขนอันแสนอบอุ่นของตน

“ผมขอโทษ ผมผิดเองที่ทำร้ายความรู้สึกของคุณ” ฟาเบียนกระซิบคำขอโทษใส่หูฮันน่า ขณะหญิงสาวพยายามขัดขืนและผลักไสเขา

ใจของเธอกลับรู้สึกแย่ขึ้นมาเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด เธอจึงยอมให้อ้อมแขนของเขาโอบกอดเธอไว้ในที่สุด

“ฟาเบียน นอร์ตัน ไอ้คนขี้โมโห คุณมันใจร้าย! ใจร้ายมากๆ คุณช่วยใจดีกับฉันหน่อยไม่ได้เหรอ ฉันก็เป็นผู้หญิงนะ รังแกฉันแบบนี้ได้อย่างไรกัน” ฮันน่าตัดพ้อระหว่างสะอื้น

ชายหนุ่มลูบหัวเธอเบาๆ แล้วเอ่ยว่า “ผมผิดไปแล้ว สัญญาว่าตอนนี้จะมีแค่คุณที่จะได้ครอบครองหัวใจของผม”

ชายหนุ่มเป็นคนซื่อสัตย์ต่อความรู้สึก หลังจากใช้ชีวิตร่วมกันมานานนับปี ความรู้สึกของเขาที่มีต่อฮันน่าได้แปรเปลี่ยนและพัฒนาขึ้นทุกวัน เขาเองก็ไม่รู้ว่าเริ่มรู้สึกแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ความหลงใหลในตัวหญิงสาวช่างท่วมท้นเกินกว่าจะบรรยายออกมาได้