เมื่อเห็นชายหนุ่มจ้องเธอด้วยสายตาดุดัน ฮันน่าจึงเบือนหน้าหนี ด้วยความรู้สึกผิดต่อสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้า เธอจึงนำชาไปวางลงบนโต๊ะหน้าโซฟา โดยไม่ได้เอ่ยอะไรออกไป
หญิงสาวก็โมโหเช่นกัน เธอไม่รู้จริงๆ ว่าควรพูดอะไรออกไป การเอาใจคนอื่นไม่ใช่เรื่องที่เธอถนัด และทุกครั้งที่เธอเสแสร้งแกล้งทำอะไรสักอย่าง หรือโกหกเพียงเพราะหวังดีก็ตามที หน้าเธอจะแดงทุกครั้งอย่างไม่อาจปกปิดได้ เธอรู้ว่าฟาเบียนพยายามทำทุกอย่างให้ภรรยาของเขาดูดีขึ้นในสายตาของคนเป็นแม่ ฉะนั้นสิ่งที่หญิงสาวทำได้คือเล่นละครตามน้ำไป เธอรู้ว่าแม่ของสามีไม่ชอบเธอตั้งแต่แรก และคงจะเกลียดเธอขึ้นอีกหากรู้ว่าเธอนำชาที่คนอื่นให้เธอมามอบให้
เมื่อเห็นฮันน่ายืนตัวแข็งอยู่ตรงหน้า ด้านชายหนุ่มได้แต่ลอบถอนหายใจ คุณเป็นคนที่มีไหวพริบมาโดยตลอด แต่ทำไมครั้งนี้คุณเกิดควบคุมตัวเองต่อหน้าแม่ของผมไม่ได้ล่ะ ไม่เป็นไร ผมจะจัดการเอง
“ฮันน่า แม่ผมอุส่าห์มาถึงที่นี่ คุณไปชงชาให้แม่ดื่มหน่อยดีไหม?”
ท่าทีฮันน่าในตอนนี้เริ่มร้อนรน เธอจึงตอบกลับไปว่า “ได้ค่ะ ฉันจะไปชงให้เดี๋ยวนี้เลย” พูดจบหญิงสาวก็หายไปอย่างรวดเร็ว
ฟาเบียนจึงเดินไปนั่งลงบนโซฟา เมื่อเห็นว่าหญิงสาวพ้นสายตาไปแล้ว ชายหนุ่มจึงหันมาถามคนตรงหน้าอีกครั้งว่า “ทำไมจู่ๆ แม่ถึงมาหาผมกันแน่ครับ”
เฮเธอร์มีท่าทีหงุดหงิดกับคำถามของลูกชาย เธอจึงถามกลับว่า “แม่มาไม่ได้หรือ? ลูกแต่งงานมาเกือบปีแล้วและแม่ก็ไม่เคยพบลูกสะใภ้มาก่อน ลูกบอกเองไม่ใช่เหรอว่าจะพาเธอไปหาแม่?”
ผู้เป็นแม่เอ่ยออกไปขณะมองหญิงสาวที่ยังชงชาอยู่ เธอจึงกล่าวต่อว่า “ตามแม่เข้าไปในห้องทำงานหน่อย แม่มีเรื่องจะคุยด้วย”
พูดจบ เธอก็ลุกขึ้นและเดินไปยังห้องดังกล่าว
ฟาเบียนได้แต่ส่ายหัว ดูเหมือนชายหนุ่มจะอารมณ์เสียเล็กน้อยเพราะเขารู้ดีว่าแม่ต้องการคุยกับเขาเรื่องอะไร แต่อยากไรเขาก็ยอมลุกขึ้นยืนและมองไปยังแผ่นหลังของภรรยาที่กำลังชงชา ก่อนจะเดินตามแม่เข้าไปในห้องทำงาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...