ความรักสีคราม นิยาย บท 1090

เฮอะ! อย่ามาทำเหมือนฉันเป็นคนโง่หน่อยเลย ฉันรู้นะว่าทำไมคุณถึงทำแบบนี้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณจะกล้าพูดว่าทำลงไปเพื่อฉัน

บรรณาธิการอาวุโสรู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อยเมื่อถูกจ้องมองด้วยสายตาเช่นนั้น เขากระแอมในลำคอก่อนจะออกคำสั่งอย่างตะกุกตะกัก “อืม โอเค คุณออกไปได้แล้วล่ะ ไว้ผมจะมอบหมายงานใหม่ให้เมื่อได้รับการตอบกลับจากคนอื่นๆ”

ฮันน่าปลอบใจตัวเอง ฉันไม่ได้พ่ายแพ้ต่อความชั่วร้ายหรืออำนาจใดๆทั้งสิ้น ใช่แล้ว ฉันแค่ต้องอดทน ฉันจะเปลี่ยนโลกได้ก็ต่อเมื่อฉันมีอำนาจ

ในมือเท่านั้น

ฮันน่ากลับไปที่ห้องทำงานของเธอพลางเคาะโต๊ะแบบไม่มีจังหวะ เธอแค่ทำไปเรื่อยเปื่อยระหว่างใช้ความคิด อย่างไรก็ตาม เสียงในใจและความคิดของเธอต่างยุ่งเหยิงพันกันจนเข้ากันกับเสียงเคาะโต๊ะ

ผู้หญิงปริศนาคนนั้นเป็นใคร? ในเมื่อเธอทำงานในตึกเดียวกับฉันหรือว่าเธอจะเป็นเพื่อนร่วมงานของฉัน? หรือ

เป็นเจ้านาย?

ฟาเบียนแต่งงานกับฉันเพียงเพราะว่าฉันมีงานทำและหน้าตาเหมือนกับผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า? ฉันเป็นแค่ตัวแทนเหรอ?

อะไรที่ทำให้เกิดความบาดหมางกันระหว่างฟาเบียนและซาเวียร์? พวกเขาทั้งสองล้วนเป็นบุคคลที่ทรงอิทธิพลทั้งคู่ ดังนั้นจึงเป็นที่เข้าใจได้ว่าพวกเขาจะรู้จักกัน บางทีพวกเขาอาจจะเคยมีปากเสียงกันในอดีต แต่มัน

ร้ายแรงถึงขนาดต้องปะทะกันทันทีที่เจอหน้ากันเลยหรือ?

ถ้าหากในอนาคตฉันไม่มีทางเลือกและจำเป็นต้องมีปฏิสัมพันธ์กับซาเวียร์ ฟาเบียนจะโกรธมากไหม?

ฉันจะทำอย่างไรถ้าหากเขาไม่พอใจขึ้นมา? ฉันควรลาออกตอนนี้เลยดีไหม?

คำถามค้างคาอยู่ในใจฮันน่าเต็มไปหมดจนเธอรู้สึกรำคาญใจ เหมือนมีแมลงวันที่บินว่อนวนเวียนไปมาไม่หยุดหย่อนและไม่ยอมจากไปไหน นั่นทำให้ฮันน่ายิ่งหงุดหงิดเป็นอย่างมาก

ความสับสนอลหม่านในตัวฮันน่ากระตุ้นให้เธอโยนเอกสารทั้งหมดบนโต๊ะลงในถังขยะ ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของคุณ ซาเวียร์ แจ็คสัน ทุกครั้งที่คุณปรากฏตัว ไม่เคยมีเรื่องดีเลย

ยิ่งฮันน่าคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งมองว่าซาเวียร์เป็นต้นเหตุที่นำความโชคร้ายมาให้เธอมากขึ้นเท่านั้น ครั้งแรกที่เธอพบเขา มีคนสาดไวน์ใส่เธอและทำให้เธอไม่มีความสงบสุข การพบกันครั้งที่สองก็ทำให้ฟาเบียนเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับซาเวียร์ผิดจนมีปากเสียงกับเธอ

ขณะที่ซาเวียร์กำลังสั่งงานผู้ช่วยของเขาอยู่นั้น จู่ๆ เขาก็จามติดกันสองครั้ง เขาลูบจมูกตัวเองและพึมพำ“หือ? ใครมันกล้านินทาฉันลับหลัง?”