ความรักสีคราม นิยาย บท 1105

“เฮอะ คุณต้องสมองกลวงขนาดไหนถึงคิดว่าผมไม่มีสิทธิ์ทำอะไรเพียงเพราะผมไม่ได้ทำงานที่นี่!” ชายหนุ่มพูดจบก็เดินมาหาฮันน่าด้วยสีหน้าที่อ่อนโยนกว่าเดิมมาก “ไปกันเถอะ อย่าสนใจคนไร้การศึกษาพวกนี้เลย” เขาพูดอย่างสุขุมพร้อมกับยิ้มให้

ฮันน่าตกใจสุดขีดกับคำพูดและการกระทำของซาเวียร์ คิดไม่ถึงว่าชายผู้นุ่มนวลอ่อนโยนจะมีอีกด้านที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

เขาจับมือเธอและเดินออกจากห้องขณะที่ทุกคนเฝ้ามองอย่างสับสน

ฮันน่าเองก็งุนงง เธอรู้สึกเหมือนฝันไป

“คุณไม่ต้องทำตัวสุภาพกับคนแบบนั้นหรอก” ซาเวียร์พูดอย่างตรงไปตรงมา “เดี๋ยวผมจะไปพบหัวหน้าบก.ของคุณและบอกเธอให้ไล่ผู้หญิงโง่เง่าคนนั้นออก”

คุณมอร์ริสัน? โธ่ ไม่เอาแล้วนะ เราไม่อยากให้เธอคิดว่าเราเป็นพวกชอบก่อเรื่อง

“เอ่อ…คุณแจ็คสันคะ ไม่ต้องหรอก คุณก็เห็นแล้วว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่ อีกอย่าง คุณมอร์ริสันน่ะเคร่งครัดในหลักการมาก”

ซาเวียร์มองตาฮันน่า “ผู้หญิงคนนั้นจะพาปัญหาหนักกว่าเดิมมาให้ ผมก็แค่ตัดไฟแต่ต้นลมให้เธอ เธอควรจะรู้สึกขอบคุณผมมากกว่า”

ฮันน่ายังไม่ทันได้เกลี้ยกล่อม อีกฝ่ายก็กดโทรศัพท์รายงาน “ว่าไง มีอะไร?”

“ผมเจอแอ๊ปเปิ้ลเน่าในออฟฟิศของภรรยาคุณ ช่วยไล่เธอออกเดี๋ยวนี้เลย”

“ได้ ผมจะจัดการให้ ผมพร้อมสนับสนุนเธออยู่แล้ว”

คำถามมากมายวนเวียนอยู่ในสมองของฮันน่า

ภรรยาของเขา? เขาพูดถึงคุณมอร์ริสันใช่ไหม? เธอแต่งงานแล้วหรือ? แสดงว่าซาเวียร์โทรหาสามีของคุณมอร์ริสัน?

“ดีเลย ผู้หญิงคนนั้นชื่อ…” ซาเวียร์ขมวดคิ้วและถามฮันน่า “เธอชื่ออะไร?”

ฮันน่าตอบตะกุกตะกัก “ฉะ-ฉันไม่แน่ใจค่ะ”