ความรักสีคราม นิยาย บท 1121

ลีน่ายิ้มขณะหยิบบัตรออกมาจากกระเป๋า เธอวางมันลงบนโต๊ะแล้วเลื่อนไปหาเขา “คุณเลคจะช่วยฉันเล็กๆ น้อยๆ เพื่อเห็นแก่ความสัมพันธ์ของเราหน่อยไม่ได้หรอคะ? นี่หนึ่งล้านสำหรับความลำบากของคุณค่ะ”

คุณเลคมองต่ำลง แววตาเป็นประกาย ถึงอย่างนั้นก็ยังคงมีท่าทีขัดแย้งในตัวเอง “คุณแบล็กวูด ในเมื่อคุณพูดแบบนั้น ถ้าผมยังหาข้ออ้างเพิ่มอีกก็คงจะเป็นการเสียมารยาท งั้นผมจะลองดูว่าจะทำอะไรได้บ้าง”

“ถ้างั้น ฉันก็เป็นหนี้บุญคุณคุณเลคแล้วล่ะค่ะ” ลีน่ามองเหยียดเขาอย่างอดไม่ได้ หึ ที่เขาต้องการคือเงินสินะ

“ว่าแต่คุณกำลังพูดถึงการผ่าตัดไหนหรอครับ? พอผมกลับไปจะได้จัดการให้” คุณเลคถาม หลังจากรับเงินของลีน่ามาแล้วก็ถึงเวลาที่เขาจะต้องทำงาน ถึงยังไง จากตำแหน่งเขาแล้ว ก็คงจะจัดแจงคนในห้องผ่าตัดได้ง่ายๆ

“อ้อ เป็นการปลูกถ่ายกระดูกสำหรับผู้ป่วยมะเร็งเม็ดเลือดขาวน่ะค่ะ คิดว่ากำหนดการน่าจะเป็นพรุ่งนี้” ลีน่าไม่กล้าบอกว่าเป็นพี่ชายของเธอเองเพราะกลัวว่าเขาจะใช้ข้อมูลนี้มาแบล็กเมล์เธอ

“โอเค ผมจะจัดการให้แน่นอน” พูดจบ เขาก็รีบหยิบบัตรใส่ลงในกระเป๋าอย่างรวดเร็วเหมือนกับที่เคยทำมาหลายครั้ง เห็นได้ชัดว่าเขาคุ้นเคยกับการรับสินบนตลอดเวลา

“ขอบคุณที่มานะคะคุณเลค กลับได้แล้วล่ะค่ะ”

เสียงปิดประตูดังขึ้น คุณเลคออกจากห้องส่วนตัวไปแล้ว ลีน่าหยิบปากกาบันทึกเสียงออกมาด้วยเจตนามุ่งร้ายอย่างเต็มเปี่ยมพร้อมกับพึมพำกับตัวเองด้วยความปิติ “ฮ่า อย่าคิดนะว่าเงินหนึ่งล้านจะไม่มีราคาที่ต้องจ่าย ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น แกนั่นแหละจะต้องรับผิดชอบ”

หลังจากนั้น ลีน่าก็โทรหาคนอื่นอีก เธอเข้าประเด็นทันทีที่โทรติด “ฉันจะส่งตำแหน่งไปให้คุณ มาหาฉันตอนนี้เลย เรามีงานที่ผลตอบแทนงามต้องคุยกัน”

“ฮ่าฮ่า วินสัน ตอนนี้คงไม่มีใครช่วยแกได้แล้วล่ะ อย่าได้คิดแม้แต่วินาทีเดียวว่าจะมีโอกาสรอดแค่เพราะฮันน่าเสนอตัวจะมาช่วย ตลกสิ้นดี! ตอนนี้แกทั้งคู่คงจะได้ไปเจอกันในนรก แต่ถ้ามองในแง่ดี อย่างน้อยก็จะไม่เหงานะ ฮ่าฮ่าฮ่า!”

ลีน่าหัวเราะชั่วร้ายพอที่จะทำให้ขนหัวลุกขึ้นมาได้ ไม่น่าเชื่อว่าเสียงหัวเราะที่ร้ายกาจเช่นนี้จะออกมาจากคนน่ารักอย่างเธอ