ความรักสีคราม นิยาย บท 1126

จะคิดมากไปทำไม? ฉันควรสนใจแค่ความปลอดภัยของวินสันและปล่อยให้อะไรที่ผ่านไปแล้วกลายเป็นอดีตไป ฮันน่าไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นและเกลียดการใช้เวลาทั้งวันไปกับการวางแผน เมื่อตระหนักว่ามันไม่มีประโยชน์ที่จะเกลียดชังกันต่อไป เธอจึงตัดสินใจมองข้ามมันไป

ครืด…ครืด…ทันใดนั้นโทรศัพท์ที่เธอถืออยู่ก็ดังขึ้น พอก้มลงดูก็ประหลาดใจที่เห็นว่าซาเวียร์โทรมาและนึกสงสัยว่าเขาต้องการอะไร ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังคงรับสาย

“สวัสดีค่ะ?” ฮันน่าตอบเบาๆ

“สวัสดีครับ คุณยัง ผมได้ยินบรรณาธิการใหญ่ของคุณบอกว่าคุณไม่ค่อยสบายเลยลาหยุดหนึ่งสัปดาห์ คุณป่วยตรงไหนหรือเปล่า? เป็นหนักไหมครับ?” เสียงที่น่าดึงดูดของซาเวียร์ดังขึ้นจากปลายสาย

“อ้อ ฉันสบายดีค่ะ น้องชายฉันต่างหาก เขาเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว ฉันเลยตั้งใจจะบริจาคไขกระดูกให้เขา” ฮันน่าตอบตามจริง

“เข้าใจแล้วครับ ผมก็นึกว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับคุณ แล้วตอนนี้คุณอยู่ไหนหรอครับ?” ซาเวียร์ถาม

หืม? คุณจะถามไปทำไม?

“ฉันกำลังไปโรงพยาบาลที่น้องรักษาตัวอยู่ค่ะ ตั้งใจว่าจะไปดูเขาสักหน่อย”ฮันน่าตอบ

“อาฮะ แล้วน้องคุณอยู่โรงพยาบาลไหนครับ? ผมก็อยากไปเยี่ยมเขาเหมือนกัน”

ว่าไงนะ? คุณอยากจะไปเยี่ยมเขาหรอ? ทั้งสองคนรู้จักกันหรือไง? จะไปเยี่ยมเขาทำไม? อีกอย่าง ฉันก็ไม่อยากมีปัญหาถ้าฟาเบียนอยู่ที่โรงพยาบาลด้วยเหมือนกัน

ฮันน่าปฏิเสธ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ตอนนี้เรามีศัลยแพทย์ฝีมือดีให้เขาแล้ว เพราะงั้นก็น่าจะเรียบร้อยดี ฉันแค่แวะไปหาเพราะคิดถึงเขาน่ะค่ะ”

“งั้นก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะครับ” จากนั้น ซาเวียร์ก็วางสายไป

ฮันน่าถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอไม่รู้จะจัดการกับคนช่างประจบอย่างซาเวียร์ยังไงดี สิ่งที่เขาทำก็แค่แสดงความห่วงใยเล็กๆ น้อยๆ แล้วก็ไม่ได้ทำตัวหยาบคายอะไร ฉันจะไปผลักไสเขาก็ไม่ได้ ใช่ไหมล่ะ?