ขณะที่ฮันน่ากำลังจะปฏิเสธเขา น้ำเสียงเย็นชาแกมบังคับก็ดังขึ้น “ใครบอกว่าเธอมาคนเดียว? ผมออกไปได้แปปเดียวก็มีคนจะพาเธอไปด้วยแล้ว แสดงว่าผู้หญิงของผมนี่ป๊อปจริงๆ ”
ฮันน่าและซาเวียร์หันไปพร้อมกันและเห็นว่าคนที่พูดคือฟาเบียน
ฮันน่ารู้สึกหวาดกลัวเมื่อเห็นฟาเบียนเข้ามาใกล้ทีละก้าว เรื่องที่ฉันกลัวได้กลายเป็นจริงแล้ว ฟาเบียนอยู่ที่โรงพยาบาลจริงๆ ซาเวียร์ เอ๋ย ซาเวียร์ ฉันบอกให้คุณแยกไปแล้วแต่ก็ยังไม่ยอมไป คุณอาจจะออกไปโดยไม่เจ็บตัวแล้วฉันล่ะ? ฉันคงถูกฟาเบียนเข้าใจผิดอีกแน่
“ไม่จำเป็นต้องย้ำหรอกครับว่าคุณยังมีเสน่ห์ขนาดไหน แต่เมื่อกี้คุณเพิ่งอ้างว่าเธอเป็นของคุณงั้นหรอ? ทำไมผมได้ยินมาว่าเธอยังโสดนะ? หรือว่าคุณก็แค่คุยโวเกี่ยวกับรักข้างเดียวของคุณ” ซาเวียร์เยาะเย้ยฟาเบียน
ฮันน่ากังวลกับบรรยากาศมาคุที่ทั้งสองก่อขึ้น สองคนนี้จะทะเลาะกันไหม? ถ้าทะเลาะกันฉันจะทำยังไงดี?
ฟาเบียนพ่นลมหายใจและตอบอย่างไม่ใส่ใจว่า “ทำไมคุณไม่ถามเธอเองล่ะ?”
พูดจบ ทั้งเขาและซาเวียร์ก็จ้องมองไปที่ฮันน่า
ณ จุดนั้น ฮันน่ารู้สึกกระอักกระอ่วนเมื่อต้องเผชิญกับสายตาของทั้งคู่ เธอพยักหน้าทันทีภายใต้สายตาที่รุนแรงของฟาเบียน
เมื่อฟาเบียนเห็นว่าเธอยอมรับ เขาก็ยิ้มกว้างกว่าเดิมกับชัยชนะที่ได้รับ ก่อนจะมองซาเวียร์ด้วยท่าทางยั่วเย้า
ซาเวียน์ยักไหล่ก่อนจะตอบกลับด้วยรอยยิ้ม “ก็นะ ใครจะไปรู้ คุณอาจจะใช้อำนาจในการเป็นประธานขู่เข็ญเธอก็ได้ ในเมื่อคุณขึ้นชื่อเรื่องเหลี่ยมจัดอยู่แล้ว”
ฟาเบียนไม่ได้โกรธ เขากลับก้าวไปข้างหน้าและยืนยันว่า “ไม่ว่าเธอจะถูกขู่เข็ญหรือไม่ ก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคำพูดของคุณ สิ่งสำคัญคือผมกับเธอรู้กัน ส่วนเรื่องเล่ห์เหลี่ยมที่ผมใช้มันก็ไม่ได้เกี่ยวกับคุณ แต่คุณก็มีชื่อในเรื่องของความไม่ค่อยฉลาดนี่ ที่มาโรงพยาบาลเพราะรู้สึกไม่ค่อยสบายหรือเปล่า?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...