ความรักสีคราม นิยาย บท 1129
สรุปบท ตอนที่ 1129 หรือว่าเขาจะกลับคำ: ความรักสีคราม
อ่านสรุป ตอนที่ 1129 หรือว่าเขาจะกลับคำ จาก ความรักสีคราม โดย Mongkhon
บทที่ ตอนที่ 1129 หรือว่าเขาจะกลับคำ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ ความรักสีคราม ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Mongkhon อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ฟาเบียนนอนดูข่าวภาคค่ำอยู่บนโซฟา เขาทำจนเป็นนิสัยและเป็นที่มาของแนวคิดธุรกิจมากมายของเขา
หลังจากนั้นไม่นาน ฮันน่าก็ออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผมปรกไหล่ เธอสวมชุดนอนสองชิ้นที่ดูสมัยเก่าทว่าไม่สามารถปกปิดรูปร่างอันเย้ายวนของเธอได้เลย แม้จะไม่ได้แต่งหน้าแต่ผิวของเธอก็ดูไร้ที่ติและเปล่งประกายภายใต้แสงไฟ แก้มของเธอยังเป็นสีชมพูหลังเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
“ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว คุณไปอาบต่อสิ” ฮันน่าบอกฟาเบียนขณะกำลังเป่าผมให้แห้ง
ได้ยินดังนั้น ฟาเบียนก็ลุกขึ้นยืนด้วยสายตาเปี่ยมไปด้วยความใคร่ เธอนี่ช่างเย้ายวนเสียจริง ถึงจะใส่แค่ชุดธรรมดาแต่ก็ยังดูไร้ที่ติ ถ้าไม่ใช่เพราะพรุ่งนี้เธอจะต้องเข้ารับการผ่าตัด...คืนนี้คง...ฮิฮิ
ฮันน่ารู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อยเมื่อเห็นสายตาที่ฟาเบียนจ้องมองมาที่เธอ เธอกระแอมก่อนจะพูดว่า “ฉันกำลังจะเป่าผมให้แห้ง”
พูดจบ เธอก็วิ่งหนีไปเหมือนกระต่ายที่ตื่นกลัว
ฟาเบียนตั้งสติและเดินเข้าไปในห้องน้ำ
ตอนที่เขาออกมา ฮันน่าก็รวบผมของเธอไว้แล้ว เธอนอนอยู่บนโซฟา สายตาเลื่อนขึ้นไปทางโทรทัศน์เล็กน้อยและหัวเราะออกมาเป็นครั้งคราว
ฟาเบียนเข้ามาใกล้เธอแล้วสั่งว่า “ไปนอนได้แล้ว”
เขาพูดคำเหล่านั้นเป็นไปในเชิงข่มขู่โดยไม่เหลือที่ว่างให้คัดค้าน
ทำไมเขาต้องดูเย็นชาตลอดเวลาด้วย? ยิ้มให้ฉันบ่อยกว่านี้ไม่ได้หรือไง? ฮันน่าเก็บความคิดนั้นไว้แล้วเตรียมจะใช้รีโมทในมือปิดโทรทัศน์
“อย่าเพิ่งปิด ผมจะดูข่าวต่อ” ฟาเบียนหยิบรีโมทมาจากมือเธอ
ฮันน่าสะดุ้งเมื่อรู้สึกได้ชัดเจนว่าปลายนิ้วของเขาค่อยๆ ลูบไล้ฝ่ามือเธอ
เธอลุกขึ้นด้วยความตื่นตระหนกเหมือนกับกระต่ายที่ตื่นกลัวก่อนจะหนีไปที่ห้องนอนของตัวเอง
ทว่าฟาเบียนไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกตินั้น กลับงงงวยกับปฏิกิริยาของเธอแทน
ฮันน่าหลับไม่สนิทนักเพราะมัวแต่คิดอะไรอยู่ในหัว เธอตื่นขึ้นมาตอนรุ่งสางแล้วคลานลงจากเตียงหลังจากค่อยๆ แกะมือของฟาเบียนออก
หลังจากนั้นไม่นานฟาเบียนก็ตื่น เมื่อทั้งคู่ทานอาหารเช้าเสร็จ ก็มุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาล
“สวัสดีครับหมอวอร์เรน ผมส่งคนไปรับแล้ว คุณลงมาได้เลยนะครับ”
“สวัสดีครับหมอยอร์ค ผมเอง ใช่ครับ…ใช่ ผมกำลังจะไป”
ดูจากจำนวนสายที่ฟาเบียนโทรออกตอนอยู่ในรถ เห็นได้ชัดว่าการผ่าตัดนี้สำคัญกับเขาขนาดไหน ฮันน่ารู้สึกอบอุ่นใจตอนที่ได้ฟังเขาเตรียมการทั้งหมด
ไม่นานนัก รถก็มาถึงทางเข้าโรงพยาบาล ทันทีที่ฟาเบียนและฮันน่าลงจากรถ ทั้งคู่ก็ถูกห้อมล้อมและพาไปด้านบนทันที
“ฟาเบียน ผมไม่มีปัญหาอะไรนะ เมื่อวานนี้ผมโทรหาลูกศิษย์ชื่อหมอโดนัลด์ เวลช์ให้มาช่วยผ่าตัด เขาเป็นคนที่มีประสบการณ์ ถ้ามีเขาการผ่าตัดก็น่าจะราบรื่นดี”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...