ความรักสีคราม นิยาย บท 1168

ฉันไม่ต้องการพรจากใครเลยจริงๆ เพราะการมีฟาเบียนอยู่ถือเป็นพรเดียวที่ฉันต้องการในชีวิต!

ไม่ว่าในอนาคตเราจะต้องเจอกับอะไร ฉันก็จะเตรียมพร้อมเพื่อผ่านความท้าทายนั้นไปให้ได้! หวังว่าผู้ชายที่อยู่ในใจฉันจะหนักแน่นพอกันนะ!

ขณะที่เธอกำลังจมอยู่ในห้วงความคิด จู่ๆ ก็มีคนเปิดประตูอย่างแรงพร้อมกับเดินเข้ามาในห้องจนเธอรู้สึกได้ถึงลมกระโชก

จำเป็นต้องเปิดประตูแรงขนาดนั้นเลยเหรอ?

ฮันน่าส่ายหน้าพลางถามเฮเลน “ใครโทรมา? ทำไมคุยเสร็จแล้วถึงต้องหงุดหงิดด้วย? แฟนหรอ?”

“เคยเป็น!” เฮเลนตอบกลับอย่างเหนื่อยหอบ

ฮันน่ารู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับเฮเลนจึงถามต่อ “เคยหรอ? หมายความว่าเขาโทรมาบอกเลิกเธองั้นหรอ?”

น้องสาวเธอเล่าเสริม “แฟนคนปัจจุบันของเขาใช้เบอร์เขาโทรมาเยาะเย้ยว่าฉันเป็นยายโง่!”

“ว่าไงนะ?” ฮันน่าเริ่มเดือดดาลจากความไม่สมเหตุสมผลของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพลางถามต่อ “ยายคนนั้นพูดว่าไง? เธอไม่ได้แก้ต่างให้ตัวเองหรอ?”

เขาทิ้งผู้หญิงที่แสนวิเศษแบบนี้ไปคบกับผู้หญิงคนอื่นได้ยังไง?

“ไม่อ่ะ ฉันไม่อยากเสียเวลาไปกับพวกงี่เง่าแบบนั้น” เฮเลนตอบอย่างเฉยเมยราวกับว่ามันไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ

“ไม่ได้! อะไรทำให้ยายคนนั้นคิดว่ามีสิทธิ์จะมาเย้ยเธอแบบนี้? แล้วไอ้เวรนั่นทิ้งเธอได้ยังไง?” ฮันน่าตะโกนออกมาเพราะเธอไม่มีวันยอมให้น้องสาวต้องโดนหยามเกียรติแบบนี้