ความรักสีคราม นิยาย บท 1169

เนื่องจากฮันน่าวางสายไปแล้ว เฮเลนจึงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์อะไรได้ก็เลยตามน้ำไปแล้วพูดขึ้น “โอเค ฉันจะจำไว้นะฮันน่า”

วินาทีที่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูหน้าจอ เฮเลนก็ตกใจมากเพราะสายนั้นเป็นเบอร์ที่ไม่ระบุชื่อไม่ใช่ไอ้เฮงซวยอย่างที่คิด

ฮันน่านึกสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อสังเกตเห็นสีหน้าแปลกๆ ของเฮเลน อะไรน่ะ? เธอเพิ่งบอกว่าจะจำคำฉันไว้ไม่ใช่หรอ? แล้วทำไมถึงต้องทำหน้าเหวอตอนที่มองโทรศัพท์แบบนั้นอีก?

เฮเลนพูดเสียงแผ่ว “ฮันน่า ฉันมีเรื่องจะบอก”

“อะไร?”

“ฉ…ฉันคิดว่าเราจัดการผิดคนแล้ว เมื่อกี้ไม่ใช่สายจากไอ้บ้านั่น”

“ฮ…ฮะ? จะเป็นใครไปได้ถ้าไม่ใช่หมอนั่น ทำไมเขาถึงไม่ห้ามตอนถูกฉันตะคอกใส่ล่ะ?”

“ฉันไม่รู้! เป็นเบอร์ที่ไม่เคยเห็นมาก่อนด้วย!” เฮเลนตอบพลางยิ้มเจื่อน เธอคิดว่ามันตลกดี

เธอไม่คิดจะกล่าวโทษพี่สาวและเห็นว่าการตอบสนองเซ่อๆ แบบนี้ก็น่ารักดีเหมือนกัน

เฮเลนผู้ใจแข็งกล่าว “ฉันคิดว่าปลายสายก็คงงงๆ พอกันเพราะเขาถูกสวดยับทันทีที่พี่กดรับสาย พี่ว่าตอนนี้เขาจะงงไหมว่าตัวเองไปทำอะไรผิดมาหรือเปล่า?”

ฮันน่าพูดขึ้นพลางหัวเราะเบาๆ “พี่ว่าเขาคงคิดว่าโทรผิดไปติดคนบ้าหรือเปล่าเพราะพี่วางสายทันทีที่ด่าเสร็จ! เธอควรโทรกลับนะ เผื่อว่าเขาพยายามติดต่อมาเพราะมีเรื่องด่วน”

เฮเลนพยักหน้าก่อนจะโทรกลับทันที

“สวัสดีครับ?” เสียงแหบห้าวของชายหนุ่มดังขึ้นจากปลายสาย