ความรักสีคราม นิยาย บท 1170

“อ้อ? แค่เพื่อนงั้นหรอ? ทำไมฉันถึงไม่มีเพื่อนรวยๆ ที่คอยตามตื้อฉันบ้างนะ? ตอนเขาจะมีเรื่องกับฟาเบียนฉันก็อยู่ตรงนั้นด้วยเหมือน โอเคไหม? พี่ไม่ต้องกังวลหรอกน่า! ฉันจะไม่แพร่งพรายความลับของพี่ให้ใครรู้! เพราะงั้น พี่เล่าทุกอย่างให้ฉันฟังตอนนี้เลยดีไหม?” เฮเลนยกมือขึ้นสาบานด้วยเกียรติของตน

“พี่ไม่มีอะไรจะเล่าทั้งนั้น! อีกอย่างเธอต้องหยุดแพร่ข่าวโคมลอยแบบนั้นด้วย!” ฮันน่ารู้ว่าน้องสาวพยายามจะแหย่เธอเล่นอีกจึงรีบทำหน้าจริงจังพลางเตือน “เธอจะไปทานข้าวกับเขาสักมื้อก็ได้นะ แต่ห้ามรับอะไรก็ตามที่เขาเสนอมาเด็ดขาด เข้าใจไหม?”

“ฮะ? ทำไมอ่ะ? พี่ไม่รู้หรอว่าฉันเป็นหญิงสาวผู้มีคุณธรรม? จะมาบอกให้ฉันทำให้ใครผิดหวังได้ไง?”

คำตอบที่ไร้ยางอายของน้องสาวทำเอาฮันน่าหมดคำจะพูด

“ช่วยจริงจังกับเรื่องนี้หน่อยได้ไหม? ไม่รู้หรอว่าถ้ารับข้อเสนอมาแล้วจะต้องเจอกับอะไร?” ฮันน่าไม่มีวันยอมให้น้องสาวตอบรับข้อเสนอของซาเวียร์เป็นอันขาดเพราะเธอรู้ดีว่าการเป็นหนี้บุญคุณใครสักคนมันรู้สึกแย่ขนาดไหน โดยเฉพาะตอนนี้ที่เธอยังคงติดหนี้ฟาเบียนอยู่

“ก็ได้...” เฮเลนตอบพร้อมเม้มปาก

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

ทันใดนั้นก็มีคนมาเคาะประตู

ฮันน่ากังวลว่าจะมีคนแปลกหน้าโผล่มาอีกแต่เธอก็ยังตอบกลับไป “เข้ามาได้ค่ะ”

“คุณยังคะ คุณนอร์ตันสั่งให้เราเอาเตียงเสริมมาเพิ่ม”

ฮันน่าอ้าปากค้างจ้องมองเตียงพลางคิดในใจ เขาเอาเตียงนี่มาทำไม? พูดจริงหรอที่ว่าจะนอนที่นี่น่ะ?

ขณะเดียวกัน เฮเลนก็เข้าใจทันทีเมื่อเห็นเตียงถูกเข็นเข้ามาในห้อง ฟาเบียนจะนอนที่เตียงนี่สินะ?

เธอถึงกับอุทานออกมา “เขาฉลาดสุดๆ !”