ฟาเบียนเปิดประตูพลางทำมือเป็นสัญญาณให้เฮเลนขึ้นรถด้วยท่าทางสุภาพ
“ขอบคุณค่ะฟาเบียน!” เฮเลนยิ้มกว้างอย่างตื่นตาตื่นใจก่อนจะขึ้นรถไปตามคำเชิญ
จากนั้นฟาเบียนก็กลับมานั่งประจำที่คนขับ รถสุดหรูแล่นไปตามถนนที่พลุกพล่าน
หญิงสาวผู้ตื่นเต้นถามขึ้นระหว่างทางไปที่พัก “ฟาเบียน ต่อไปฉันขอขับรถคุณบ้างได้ไหม?”
เธอคิดว่ามันเป็นคำขอที่ไม่เข้าท่านักจึงรีบกล่าวเสริม “ไม่ต้องเป็นห่วงนะ! ฉันมีใบขับขี่แล้ว! จะดูแลรถคุณอย่างดีเลย!”
เมื่อเห็นเขาส่ายหน้า เธอก็คิดว่าเขาคงปฏิเสธ
เฮเลนเม้มปากพลางบ่นกับตัวเองในใจ
หึ! ใจแคบชะมัด! ดีเลย! ฉันว่าควรอยู่ให้ห่างพวกรถหรูๆ ไว้จะดีกว่าเพราะฉันเองก็ไม่มีปัญญาจ่ายค่าซ่อมบำรุงแพงๆ เหมือนกัน!
“ถ้าคุณชอบ ผมจะให้คุณสักคัน” ฟาเบียนตอบราวกับว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อย
“ฮะ?” เฮเลนเบิกตาโพลงจ้องมองเขาพลางคิดว่าตัวเองคงหูแว่วที่เขาเสนอจะให้รถเธอสักคัน
เธอพยายามสงบสติอารมณ์อย่างเต็มที่ก่อนจะตอบกลับ “นั่น…นั่นไม่จำเป็นหรอกเพราะฉันแค่อยากลองขับเฉยๆ ”
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้มีโอกาสนั่งรถหรูแบบนี้ เป็นเพราะเพิ่งได้ใบขับขี่มาจึงแค่อยากลองขับมันเท่านั้น สรุปก็คือ เธอไม่กล้ารับของขวัญล้ำค่าขนาดนี้จากเขาหรอก
ฟาเบียนให้ความสำคัญกับคำพูดของเธอและตัดสินใจจะมอบรถให้สักคันเนื่องจากเฮเลนคือน้องภรรยาของเขา “ไม่ต้องกลัวหรอกเพราะผมมีอีกสองคันในโรงรถ เดี๋ยวค่อยให้คนเอากุญแจรถมาให้คุณนะ”
บ้าอะไรเนี่ย? เอาจริงดิ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...