ความรักสีคราม นิยาย บท 1188

สวนลีออนงั้นเหรอ? ฉันไม่ได้ฟังผิดไปแน่ๆ นั่นคือบ้านจัดสรรวิลล่าที่อยู่ไม่ไกลจากที่นี่…แต่ก็ไม่น่าแปลกใจอะไรหรอกเพราะฉันคิดว่าคนรวยอย่างคุณฟาเบียนสามารถซื้อบ้านได้เป็นร้อยๆ หลังอยู่แล้ว!

ชายหนุ่มลอบหัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นหญิงสาวครุ่นคิด “คราวนี้อะไรอีกล่ะ กำลังคิดว่าคุณต้องจ่ายค่าวิลล่าผมเท่าไหร่งั้นเหรอ? งั้นถ้าผมให้สามพันต่อคืนล่ะ คุณว่าไง?”

ฮันน่ากลอกตาใส่เขา “ก็ได้! งั้นตกลงที่สามพันต่อคืน! คุณนี่เคี่ยวยิ่งกว่าเจ้าหนี้นอกระบบเสียอีก”

ฟาเบียนพยักหน้า “อื้ม…ถ้าเป็นอย่างที่คุณพูด งั้นก็ดูเหมือนว่าธุรกิจให้เช่าอสังหาริมทรัพย์จะได้กำไรดีแหะ!”

“ฉัน…” หญิงสาวทราบดีว่าชายหนุ่มพูดเล่น แต่เธอก็ยังรำคาญสิ่งที่เขาพูดออกมาอยู่ดี

“คุณคิดว่าลีน่าเป็นคนดีหรือเปล่า?” จู่ๆ ชายหนุ่มก็ถามขึ้นมา

“ทำไมคุณถามเรื่องนี้? จำไม่ได้แล้วเหรอว่าเราเคยตกลงกันว่าจะไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของกันและกัน!” หญิงสาวตอบกลับด้วยความไม่พอใจ เมื่อเธอคิดถึงพฤติกรรมหน้าเลือดของชายหนุ่มเมื่อครู่

“โอ้? ตั้งแต่เมื่อไหร่? ทำไมผมนึกไม่ออกล่ะ?” ฟาเบียนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงประหลาดใจราวกับไม่เคยมีการสนทนาเรื่องที่หญิงสาวพูดถึงมาก่อน

“ห้ะ? ตอนนั้นเราเคยตกลงกันเรื่องนี้แล้วไง! แล้วทำไมตอนนี้คุณกลับทำเป็นไม่รู้เรื่องล่ะ?”

“ผมไม่สนหรอกว่าผมจำได้หรือไม่ ประเด็นคือผมไม่เคยตกลง!” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาอย่างไม่ใส่ใจนักและเมินสิ่งที่หญิงสาวทักท้วง

“ฉัน…คุณ…” ฮันน่าหมดคำพูดที่จะโต้กลับ ทันใดนั้นเธอก็จำสัญญาที่เคยทำไว้ได้ “อืม! ฉันรู้ว่าคุณจะแกล้งลืม! โชคดีที่เราทำสัญญากันไว้! ”