ความรักสีคราม นิยาย บท 1187

“อ้อเหรอ? งั้นคุณเรียกเฮเลนว่าปีศาจสินะ? โอเค ผมจะได้ไปบอกเธอพรุ่งนี้ว่าคุณเรียกเธอเช่นนั้น!” ชายหนุ่มพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนใบหน้า

จริงๆ แล้วเขาไม่ได้ตั้งใจจะไปฟ้องเฮเลนอย่างที่พูดหรอก เพียงแต่หญิงสาวกลับเชื่อสิ่งที่เขาพูดจริงๆ เธอจึงไม่พอใจเป็นอันมาก

ฟาเบียน คุณช่างร้ายกาจและไร้ยางอาย! ก็ได้ถ้าคุณต้องการก็ เอาเลย ไปบอกเธอเลย! เลวร้ายที่สุดฉันแค่โดนเธอดุใส่ซึ่งยังดีกว่าปล่อยให้คุณมาแกล้งฉันแบบนี้เป็นไหนๆ!

“คุณจ่ายค่าเสื้อผ้าให้เฮเลนเท่าไหร่คะ?” จู่ๆ หญิงสาวก็ถามขึ้น

“ทำไม คุณจะจ่ายคืนงั้นเหรอ?”

“แหงสิ! เราตกลงกันแล้วไงว่าฉันจะไม่ใช้เงินคุณ จำไม่ได้เหรอคะ?”

“อืม…นึกก่อนนะ…” ฟาเบียนทำท่าลูบคางระหว่างนึก “ผมคิดว่าประมาณสี่พันกว่าๆ แต่…หลังจากที่เห็นท่าทีเต็มใจที่จะจ่ายคืนของคุณ งั้นคิดตีเป็นเลขกลมๆ ห้าพันแล้วกัน!”

คำตอบของชายหนุ่มทำให้เธอตกใจจนสำลักน้ำลาย “อะไรนะ? หะ-ห้าพันงั้นเหรอ? เสื้อผ้าพวกนั้นทำมาจากทองหรือไง?”

หญิงสาวทำหน้าบึ้งขณะบ่นพึมพำว่า “ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามหาเศรษฐีอย่างคุณกำลังพยายามขูดรีดคนจนอย่างฉัน…พวกคนรวยต่างก็เป็นพวกขูดเลือดขูดเนื้อกันทุกคนทั้งนั้น…ไม่เว้นแม้แต่คุณ…”

ชายหนุ่มได้ยินหญิงสาวบ่นพึมพำด้วยเสียงแผ่วเบา เพียงแต่เขาจับใจความไม่ได้ว่าเธอพูดว่าอะไร “เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ?”

“ปะ-เปล่านิ! ฉันแค่กำลังคิดว่าจะจ่ายหนี้คุณได้หมดตอนไหน!”

“อืม…ผมไม่รู้หรอกนะ แต่ผมมั่นใจว่าคุณจะเต็มใจทำตามข้อเสนอผมแน่ๆ”

“ห้ะ? เต็มใจทำอะไร?”