ในตอนนั้น ฟาเบียนเป็นคนเจ้าชู้ที่จีบผู้หญิงไปทั่ว หลังจากถูกวิเวียนทิ้ง แต่ก็ไม่ได้จริงจังกับผู้หญิงเหล่านั้นเลย ซึ่งบังเอิญว่าลีน่าก็เป็นหนึ่งในผู้หญิงเหล่านั้น
ลีน่าเองเป็นคนเจ้าเล่ห์ที่จะไม่พลาดโอกาสทองนี้ไปอยู่แล้ว ดังนั้นเธอจึงรบเร้าให้แม่พาเธอไปที่บ้านของฟาเบียนทุกวัน และเมื่อเฟลิเซียเอ่ยปากเรื่องการแต่งงานแม่ของฟาเบียนก็ตอบตกลงอย่างง่ายดาย เพราะอยากให้ลูกชายออกมาจากความสัมพันธ์อันฉาบฉวยเหล่านั้น นอกจากนี้เธอยังเห็นว่าลีน่ามีออร่าที่พิเศษ และเหมาะสมกับลูกชายของเธอด้วย
และก็พึ่งผ่านมาไม่นานที่ฟาเบียนบอกแม่ของเขาว่ากำลังจะแต่งงาน และเธอก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้เลยสักครั้ง
“เอ่อ หนูไม่คิดแบบนั้นนะ ยังไงก็เถอะ ถ้าเธอเป็นคนจัดแจงการแต่งงานไว้ตอนนั้น แล้วเธอลืมมันไปได้ยังไง?” เฟลิเซียเลิกคิ้วขึ้น เธอไม่เคยนึกถึงปัญหาที่ลูกสาวพูดถึงเลย ไม่ต้องพูดถึงเรื่องการเตรียมตัว ดังนนั้นน้ำเสียงของเธอจึงมีแต่ความสงสัย
“ไม่ได้แล้ว หนูว่าเราควรไปที่บ้านตระกูลนอร์ตันภายในหนึ่งถึงสองวันนี้ เพื่อสะสางเรื่องทั้งหมด” ลีน่าเอ่ยอย่างรู้สึกผิด แต่ก็มีความโกรธเคืองปนอยู่
เพราะเธอรู้สึกเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ ตอนที่แม่ของฟาเบียนตกลงเรื่องการแต่งงาน แต่ทันใดนั้นเอง ความรู้สึกหวาดกลัวก็เกิดขึ้นขึ้นภายในตัวเธอ เมื่อนึกถึงการกระทำที่ฟาเบียนปฏิบัติต่อเธอและฮันน่า ซึ่งแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
“หืม เธอเรียกตัวเองว่าพี่สาวของแันเหรอ ฮันน่า ยัง? คอยดูเถอะ เธอจะรู้สึกถึงความทรมาน เมื่อฉันได้แต่งเข้าตระกูลนอร์ตัน!” เธอพึมพำอีกครั้ง ก่อนจะจากไปพร้อมกับเฟลิเซีย
ขณะเดียวกัน ฮันน่ารู้สึกมีความสุขมากในหลายวันที่ผ่านมา ระหว่างที่เข้าโรงพยาบาล เธอรู้สึกว่าเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลก เพราะมีคนมากมายรัก และเป็นห่วง
ครอบครัวยังดูแลเธอเป็นอย่างดี โดยเฉพาะวินสันที่ค่อนข้างสนิทกับเธอ ขณะที่ลีโอและลีน่าสอบถามอาการอยู่เป็นระยะ เฮเลนกับเจสันก็เหมือนกันตัวตลกที่คอยทำให้เธอหัวเราะตลอดเวลา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...