เฮ้อ!
เจสันยื่นซองทั้งหมดให้เฮเลนอย่างฝืนใจเพราะเขาไม่อยากทำให้ฟาเบียนเสียเวลา เขาไม่อาจทำให้ฟาเบียนขุ่นเคือง
หลังจากได้ซองเป็นปึกหนา เฮเลนก็ยัดซองสองสามซองลงในมือของคนอื่นและพูดดังๆ ว่า “ขอเวลาสักครู่ เปิดประตูหลังจากที่ฉันเข้าไปในห้องนอนของฮันน่า”
เมื่อพูดเช่นนั้นแล้ว เธอก็วิ่งเหยาะๆ ไปที่ห้องนอนของฮันน่า ทันทีที่เธอเข้าไปในห้อง เธอก็โยนซองขึ้นไปในอากาศและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “เงินอยู่นี่แล้ว! ทุกคนหยิบเลย!”
ในระหว่างนั้น เจสันรีบรุดเข้ามาในวิลล่าเมื่อเขาเห็นว่าประตูเปิดออก อย่างไรก็ตาม เขาตระหนักได้ว่าในเวลานั้นเฮเลนได้เข้าไปในห้องของฮันน่าแล้ว
เมื่อเห็นดังนั้น ฟาเบียนก็หัวเราะออกมาเบาๆ และส่ายหัว
“ฮันน่า ฟาเบียนอยู่นี่แล้ว ได้โปรดเปิดประตู คุณปล่อยให้เขารออยู่ข้างนอกได้เหรอ?”
เจสันรู้ว่าฮันน่าใจอ่อนดังนั้นเขาจึงใช้อารมณ์เพื่อวิงวอนเธอ
ก่อนที่ฮันน่าจะทันได้ตอบ เฮเลนก็พูดว่า “เชอะ! อย่าเล่นตุกติกหน่อยเลย มันไม่ได้ผลหรอก ถ้าคุณอยากให้ฉันเปิดประตูก็ต้องจริงใจให้มากกว่านี้หน่อย”
ว่าไงนะ? เราจริงใจไม่พอเหรอ? งั้นเราควรทำยังไงเพื่อพิสูจน์ความจริงใจล่ะ?
“เรามาที่นี่เพื่อรับฮันน่า แน่นอนว่าเราจริงใจ ได้โปรดเปิดประตูเถอะ เฮเลน”
“ฮันน่า ผมมาที่นี่เพื่อรับคุณ ได้โปรดเปิดประตู อย่าเสียเวลาของเราเลย” ฟาเบียนก้าวออกมาและพูด
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฮันน่าก็ยืดมือออกไปและส่งสัญญาณให้เฮเลนเปิดประตู
“ฟาเบียน อย่าให้เจสันกระทบต่อคุณ เขาไม่ใช่คนดี”
แน่นอนว่าเฮเลนจะไม่ยอมให้ฟาเบียนและคนของเขาเข้ามาในห้องง่ายดายขนาดนั้นหรอก
“ผะ-ผม...อะไรทำให้คุณคิดว่าผมเป็นคนไม่ดี? ผมทำให้คุณขุ่นเคืองใจหรือยังไง?”
เจสันรู้สึกอับอายจนเขาอยากให้แผ่นดินแยกออกและกลืนกินเขาเมื่อเขาได้ยินคำพูดของเฮเลนเพราะว่าในเวลานั้นมีคนมากมายที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา รวมทั้งผู้คนจากตระกูลดังที่เป็นมิตรกับตระกูลโกลด์สไตน์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...