ความรักสีคราม นิยาย บท 1274
สรุปบท ตอนที่ 1274 คุณลองทายสิว่ามันคืออะไร: ความรักสีคราม
สรุปเนื้อหา ตอนที่ 1274 คุณลองทายสิว่ามันคืออะไร – ความรักสีคราม โดย Mongkhon
บท ตอนที่ 1274 คุณลองทายสิว่ามันคืออะไร ของ ความรักสีคราม ในหมวดนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Mongkhon อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“แล้วถ้าผมไม่กลัวล่ะ? ผมจะทำอะไรก็ได้ที่อยากทำ” ลูเธอร์ยิ้มกว้าง เขาพูดอย่างไม่กระดากปากทำเอาเฮเลนพูดไม่ออก
“เขาก็พูดง่ายสิ ก็คนจ่ายเงินตัวจริงคือฟาเบียน” เจสันพูดตรงๆ “ดูก็รู้ว่าเขาไม่ได้สนใจกาน้ำชาเลยด้วยซ้ำ พอเบื่อก็ค่อยขายมันไปก็ได้ เป็นตรรกะที่เขาใช้ทำเงินยังไงล่ะ”
ฟังจบ เฮเลนก็ขมวดคิ้วใส่ลูเธอร์ ทั้งหมดที่พูดมาเมื่อกี้คือขี้โม้สินะ…แถมยังใช้เงินของพี่เขยฉันด้วยหรอ?
ลูเธอร์หูแดงก่ำเพราะความอาย เขาหัวเราะเบา ๆ พลางชี้แจง “มันอยู่เหนือการควบคุมของผมนะ พี่เขยคุณน่ะทะนงตัวถึงขนาดยืนกรานว่าจะจ่ายเงินให้ทุกการประมูล แม้แต่ผมก็ดึงสติเขาไม่ได้”
เสียงของเขาสั่นเล็กน้อยเพราะกลัวฟาเบียนจะได้ยิน
เฮเลนเม้มปาก อยากจะตำหนิข้อแก้ตัวที่น่าสมเพชของลูเธอร์ ทว่าคำพูดของพิธีกรดึงความสนใจของเธอไปเสียก่อนจนถึงกับต้องหันกลับไปมองที่เวที
“เอาล่ะค่ะ สินค้าชิ้นต่อไปเป็นของหายาก มีแค่ไม่กี่ชิ้นบนโลกเท่านั้น เรียกได้ว่าเป็นจุดพีคของการประมูลในคืนนี้เลย อยากรู้แล้วใช่ไหมคะว่าคืออะไร? โปรดรอสักครู่ค่ะ” พิธีกรหยอกล้อผู้ชมด้วยรอยยิ้มขี้เล่น
เธอค่อยๆ แตะผ้าสีดำที่คลุมสินค้าปริศนาอยู่ สร้างความสนใจให้กับผู้ชม
“อยากรู้จังว่ามันคืออะไร? เกริ่นนำได้คลุมเครือจริงๆ ”
“ให้ฉันเดานะ น่าจะเป็นสินค้าจำกัดจำนวนหรือเปล่า?”
“โอ๊ย! รีบเฉลยเร็วเข้า! ฉันจะตายเพราะรอสักครู่เนี่ยแหละ”
...
ฟาเบียนหันไปมองสินค้าที่ถูกคลุมไว้บนเวทีพลางคิดว่าน่าจะเป็นของชิ้นเล็กๆ จากนั้นเขาก็หันไปหาฮันน่าแล้วถามออกมา “คุณลองทายสิว่ามันคืออะไร?”
“ทายหรอ? ฉันจะทายได้ไงในเมื่อมีผ้าดำคลุมอยู่? พวกเขาไม่ให้คำใบ้อะไรสักคำ”
ฮันน่าเริ่มปวดหัวเมื่อคิดว่าของชิ้นนั้นจะเป็นอะไรได้บ้าง เธอยอมแพ้พลางคิดว่าฟาเบียนอาจจะล้อเธอเล่น
“เชื่อไหมว่ามันคือสร้อยคอ?” ฟาเบียนถามอย่างมั่นใจหลังจากพิจารณาภาพขยายของสินค้าชิ้นนั้นจากรูปภาพบนหน้าจอ
“ดูแค่นั้นก็บอกได้เลยหรอ? ฉันไม่เชื่อหรอก”
ดังนั้นเธอจึงตกลงตามเงื่อนไขของเขา “ได้สิ ตามนั้น”
“เฮ้ ขอผมเดิมพันด้วยคนได้ไหม?” เจสันรีบพูดขึ้นหลังจากได้ยินเรื่องที่ทั้งคู่เดิมพันกัน
“อย่าลืมฉันล่ะ” เฮเลนเอาด้วย
ลูเธอร์นั่งตัวแข็งทื่ออยู่บนเก้าอี้ เขาก็อยากเข้าร่วมด้วยแต่กลัวว่าจะแพ้เดิมพัน เพราะฟาเบียนไม่เคยแพ้เลยสักครั้ง เขายังคิดจะวางเดิมพันข้างฟาเบียนเพื่อเอาชนะด้วยซ้ำ แต่ก็ยังไม่เชื่ออยู่ดีว่าฟาเบียนจะรู้จริงๆ ว่าสินค้าปริศนาคืออะไร เขารำคาญอยู่ในใจพลางคิดว่าช่างเป็นเกมที่บ้าบอเสียจริง ใครจะไปทายถูกว่ามันคืออะไร ถ้าโดนปิดไว้ขนาดนั้น?
“ฉันเอาด้วย!” ลูเธอร์ยอมเข้าร่วมด้วย เขาพูดกัดฟันใส่ฟาเบียน
“...” ฮันน่ากลั้นหายใจ เธอรู้สึกทึ่งที่ทุกคนสนใจในการเดิมพันมากขนาดนี้
ลูเธอร์ตัดบทแทบจะทันทีหลังจากขอเข้าร่วมเดิมพันเมื่อหันไปเห็นฟาเบียน “ช่างเถอะ ฉันไม่เอาด้วยแล้ว...”
ไม่ใช่เพราะเขาไม่อยากจะเดิมพัน แต่เป็นเพราะเหลือบไปเห็นสายตาของฟาเบียนที่ดูราวกับเป็นเงาแค้น
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...