“เจสัน นายกับเฮเลนอย่าเข้ามายุ่งจะดีกว่าเพราะการเดิมพันครั้งนี้เป็นเรื่องระหว่างฉันกับฮันน่า” ฟาเบียนแนะ
เฮเลนบ่นอุบอย่างไม่เต็มใจ “ก็ได้”
ตอนนั้นเอง ความคิดหนึ่งก็แวบขึ้นมาในแววตาของเจสัน “อยากเดิมพันกับผมไหม?”
เฮเลนเงยหน้าขึ้นทันทีเมื่อได้ยินข้อเสนอ เธอโน้มตัวเข้าไปใกล้เจสันอย่างระมัดระวังพลางถาม “ตกลง ว่าแต่เราจะเดิมพันเรื่องอะไรล่ะ? คุณตั้งใจจะเล่นเกมทายของเหมือนกันหรอ?”
“หึ ผมไม่เก่งทายของเหมือนฟาเบียนหรอก มาพนันว่าใครจะชนะกันดีกว่า ฟาเบียนหรือว่าฮันน่า คุณว่าไง?” เจสันเสนอ
สายตาแพรวพราวของเขาจับจ้องไปที่เฮเลนที่ตอบกลับมาว่า “น่าสน”
ตอนนั้นเอง ฟาเบียนกดเบอร์ในโทรศัพท์ก่อนจะสั่งเบาๆ “บอกให้พิธีกรพักกิจกรรมไว้ก่อน ส่วนคุณมาที่โต๊ะสิบห้าหน่อย ผมมีเรื่องจะคุยด้วย”
พิธีกรโบกมือเรียกความสนใจจากผู้ชม ขณะที่กำลังจะเปิดเผยว่าสินค้าปริศนาคืออะไร ผู้จัดการทั่วไปของบลูเบิร์ดปรากฏตัวขึ้นบนเวทีพลางกระซิบบอก “นายเรียกพบคุณหลังเวที”
“ต้องขอโทษทุกท่านด้วยนะคะ ขอเวลาเราสักครู่ค่ะ” พิธีกรโค้งตัวอย่างอ่อนน้อมก่อนจะหันหลังลงเวทีไป
“เกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย? เธอลงจากเวทีไปทำไม?”
“ใช่! ถึงจะพยายามกระตุ้นให้เราอยากรู้ แต่ก็ไม่เห็นจำเป็นจะต้องปล่อยให้เราค้างเติ่งอยู่แบบนี้เลย”
“พวกนั้นทำให้เราคาใจสุดๆ ไปเลย”
...
ภายในห้องตกอยู่ในความโกลาหลด้วยเสียงบ่นของผู้ชมจากทั่วทุกมุมห้อง
ในขณะเดียวกัน เจ้าของคลับบลูเบิร์ดก็ยืนโค้งคำนับอยู่หน้าโต๊ะของฟาเบียน “มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับคุณนอร์ตัน?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...