ความรักสีคราม นิยาย บท 1310

“ก็ได้ คราวนี้ฉันจะไม่เอาเรื่องนาย แต่อย่าให้เกิดขึ้นอีก ไม่งั้นนายจะต้องกลับไปทำงานให้พ่อนายนะ” ฟาเบียนพึมพำพร้อมกับส่ายหน้า

“ขอบคุณมากเลยฟาเบียน ผมจะจำให้ขึ้นใจ!” เจสันรีบให้สัญญาเมื่อได้ฟัง

ระหว่างนั้น ที่บ้านตระกูลแบล็กวูด ลีน่าเติมเครื่องสำอางไม่หยุดเพื่อให้ผิวดูเป็นสีแทนกว่าเดิมโดยไม่ลดทอนความงามของเธอ

เธอมองตัวเองในกระจกเงาและพยักหน้าอย่างพอใจ รูปโฉมของเราตอนนี้แตกต่างจากปกติอย่างสิ้นเชิง อย่างกับเปลี่ยนหน้า! และถึงจะดูคล้ำไปหน่อย แต่ก็ยังสวยเป๊ะ!

เธอกำลังจะไปเยี่ยมอีเวตต์ที่คุก จึงไม่มีทางเลือกนอกจากแปลงโฉมตัวเองเพื่อไม่ให้ใครสงสัย “เราไม่เชื่อว่าตอนนี้จะมีใครจำเราได้หรอก”

เธอระมัดระวังตัวเสมอ จึงสวมแว่นกันแดดก่อนจะออกไป เธอขับรถตามลำพังเข้าสู่ย่านที่มีผู้คนพลุกพล่านก่อนจะลงจากรถ จากนั้นเรียกแท็กซี่มุ่งหน้าไปยังเรือนจำที่อีเวตต์ถูกคุมขังอยู่

“รอฉันที่นี่ ฉันเข้าไปเยี่ยมคน เดี๋ยวมา”

ลีน่าพูดจบก็ดึงธนบัตรสองสามใบที่มีมูลค่าหลักร้อยยื่นให้คนขับ

เมื่อคนขับเห็นก็ยิ้มปากฉีกถึงใบหู ว้าว นี่มันจำนวนเงินพอๆ กับการตระเวนรับผู้โดยสารสองสามวันเลยทีเดียว! เขาจึงตอบรับโดยไม่ลังเล “ไม่มีปัญหาครับ! เชิญคุณตามสบาย ผมจะรอที่นี่”

ลีน่าลงจากแท็กซี่และมุ่งหน้าไปยังที่ที่อีเวตต์ถูกคุมขังอยู่

“กรุณาพาฉันไปพบคุณเลนน็อกซ์ด้วยค่ะ ฉันแจ้งเขาล่วงหน้าแล้วว่าจะมาพบ” เธอพูดกับรปภ.พร้อมกับยื่นซองจดหมายให้ใบหนึ่ง

อีกฝ่ายเหลียวมองซ้ายขวาอย่างรวดเร็วก่อนจะยัดซองลงในกระเป๋าเสื้อ “ตามผมมาครับ”

ไม่ช้าลีน่าก็ถูกพาเข้าไปในออฟฟิศและได้พบกับเบลค เลนน็อกซ์

“ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องของอีเวตต์ แทนเนอร์ อยากพบเธอและพูดคุยกันสักหน่อย”