ความรักสีคราม นิยาย บท 1329

เฮเลนก็เป็นคนทึ่มได้ในบางครั้ง

เมื่อจำได้ว่าแม่พูดอะไรกับพวกเธอกันแน่ เฮเลนก็ก้มมองพื้นอย่างเคอะเขิน

“ทำไมล่ะ ฮันน่า?” วินสันถามด้วยความสงสัย

ฮันน่าชี้ไปยังต้นไม้ “มีต้นไม้เพียงต้นเดียวจะทำให้ต้นไม้เหงาเพราะต้นไม้พวกนี้มีอายุยืน นายคงไม่อยากให้มันเหงาหรอก ใช่มั้ย”

เขาพยักหน้า “ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมแม่ต้องปลูกต้นไม้ไว้สองต้น”

เจสันที่อยู่เงียบๆ มาตลอดก็เอ่ยขึ้นว่า “ใช่ และพวกนี้คือต้นส้มเป็นต้นไม้ที่เขียวชอุ่มตลอดทั้งปี ฉันมั่นใจว่าแม่ของนายอยากให้ครอบครัวอยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุขแน่นอน”

เฮเลนส่ายหัวอย่างไม่สนใจเห็นได้ชัดว่าเธอไม่เชื่อเรื่องที่เขาพูด “นายแน่ใจเหรอ พ่อคนฉลาด?”

“อย่าลากฉันลงไปให้เท่าเธอได้ไหม ฉันบอกแล้วไงว่าฉันน่ะรู้ทุกอย่าง” เจสันหงุดหงิดที่เฮเลนสงสัยในตัวเขา

“เจสันพูดถูกแล้ว ต้นไม้ที่เขียวชอุ่มตลอดปีมีความหมายอย่างนั้นแหละ” ฟาเบียนช่วยยืนยันอีกเสียง

เฮเลนพยักหน้า “โอเค ฉันว่า นายก็แค่เดาถูกสินะ”