ลีน่าส่ายหัว “ฉันทำไม่ได้ ฉันคิดแผนให้แล้วจากนี้เป็นหน้าที่ของเธอ ฉันทำทุกอย่างแทนไม่ได้ เธอก็รู้ว่าฉันไม่มีเงินอีกแล้ว”
อีเวตต์ขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจและคิดว่าลีน่ากำลังจะหลอกเธอ แต่ก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าลีน่าก็พูดถูก ไม่มีเหตุผลที่จะร่วมมือกันหากเธอจะไม่ทำอะไรเลยสักอย่างเดียว
นอกจากจะช่วยเธอออกมาจากเหตุการณ์นั้นและดูแลให้เธอปลอดภัยในเบย์คีป ก็เพียงพอแล้วที่ทำให้อีเวตต์รู้ว่าลีน่ามีอะไรมากกว่าที่เห็น ส่วนใหญ่คนอย่างลีน่ามักมีข้อเสียคือมั่นใจมากเกินไปหรือที่เรียกว่าหยิ่งยโส แต่นี่อาจจะเป็นบททดสอบที่ลีน่ากำหนดให้เพื่อดูว่าจะเป็นเพื่อนกันได้ไหม
เธอหยิบบัตรออกมาและยื่นให้ลีน่า “ขอบคุณที่ช่วยนะลีน่า รับบัตรนี่ไว้สิมันเป็นสัญลักษณ์แทนคำขอบคุณของฉัน เงินในบัตรนี้จะเป็นกองทุนของเราและฉันจะจัดการปัญหานี้ด้วยตัวเอง”
ลีน่าดีใจมากเมื่อได้ยินคำตอบของอีเวตต์ เธออยากเห็นว่าอีเวตต์จะยอมทำขนาดไหนเพื่อให้แผนการเดินหน้าต่อ ถ้าเธอไม่ได้ช่วยเรื่องเงินหรือไม่ออกแรงอะไรเลยล่ะก็ ลีน่าก็จะไม่ทำอะไรให้เธอทั้งนั้น อีเวตต์จะกลายเป็นเพียงแพะรับปาบเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมเท่านั้น
ลีน่ายิ้ม “ขอบคุณนะ อีเวตต์ ฉันจะใช้เงินให้คุ้มค่าไม่ต้องห่วง”
“แน่นอน ฉันเชื่อเธอนะ ลีน่า” อีเวตต์ยิ้มตอบ
ส่วนฮันน่ากับคนอื่นๆ ได้เดินสำรวจจนทั่วบ้านโดยไม่ได้แตะต้องอะไรเพราะทุกอย่างยังปกคลุมไปด้วยฝุ่น แม้จะให้คนมาทำความสะอาดได้แต่เธอไม่อยากทำแบบนั้น เธออยากลงมือทำด้วยตัวเองมากกว่า เธอต้องเป็นคนแรกที่ได้จับต้องทุกอย่างที่แม่ทิ้งไว้ให้
เธอตื่นเต้นมากที่แม่ทิ้งของไว้ให้หลายอย่างจนสามารถจินตนาการถึงชีวิตของแม่ตอนอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้ได้ชัดเจน ชีวิตของเกษตรกรผู้รักสงบสินะคะ? แปลกดีจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม