ความรักสีคราม นิยาย บท 1332

เฮเลนเอ่ยต่อทันที “สถานีต่อไปกลับบ้านไปกินพิซซ่ากัน!” เธอเอ่ยออกมาไม่หยุด

ฟาเบียนและฮันน่าขับรถแยกกันไป เมื่อเข้ามาในเขตเมืองฟาเบียนกับเจสันจะมุ่งหน้าไปที่บ้านก่อน ส่วนฮันน่ากับเฮเลนจะแวะไปเอาวัตถุดิบทำพิซซ่า

เมื่อชายหนุ่มทั้งสองอยู่บนรถเจสันจึงถามว่า “นายอยากซื้อรถปอร์เช่หรือบีเอ็มดับเบิลยูล่ะ? ฉันว่าฮันน่าน่าจะชอบรถสปอร์ตเหมือนกันนะแล้วทำไมถึงไม่ซื้อรถเฟอร์รารี่ให้เธอล่ะ?”

“ฉันเหมือนคนกำลังจะซื้อรถเหรอ?” ฟาเบียนเอ่ยถาม

“แต่รถของฮันน่าน่ะพังไปตั้งแต่ประสบอุบัติเหตุแล้วนะ นายจะไม่ซื้อให้เธอใหม่สักคันเหรอ?” เจสันทำหน้ามุ่ย

“ถ้าเอาไปซ่อมรถก็ยังใช้ได้อยู่” ฟาเบียนเอ่ยขึ้นมาทันที

ทำเจสันเกือบจะสำลัก “นายพูดจริงเหรอ? นายไม่เคยขี้งกขนาดนี้เลยนะ” เขาจ้องไปที่ฟาเบียน

ฟาเบียนส่ายหัวอย่างเงียบๆ และมองออกไปด้านนอก เขาไม่ได้ขี้งกแต่เขารู้ว่าฮันน่าต้องปฏิเสธแน่ๆ ถ้าเขาซื้อรถคันใหม่ให้เธอ

ฮันน่าก็ยังเป็นคนพอเพียงแม้ว่าพวกเขาจะแต่งงานกันแล้ว ฉันรวยนะ รู้ไหม คุณไม่ต้องทำงานหนักขนาดนั้นก็ได้ ฟาเบียนยิ้มซึ่งทำให้เจสันตกใจ

แล้วก็เริ่มหัวเราะจนทำให้เจสันแตกตื่น

เขาเสียสติไปแล้ว!

สักพักหลังจากนั้นชายหนุ่มทั้งสองจึงเดินทางมาถึงบ้าน แต่หญิงสาวทั้งสองยังมาไม่ถึงเพราะพวกเธอต้องไปซื้อวัตถุดิบต่างๆ เมื่อพวกเขายังไม่มีอะไรทำเจสันจึงให้ฟาเบียนสอนเขาเล่นหมากล้อม ฟาเบียนปฏิเสธในตอนแรกแต่เจสันก็เซ้าซี้จนฟาเบียนยอมสอนให้

อีกฝั่งของเมืองลีน่ากำลังช่วยงานบริษัทของพ่อและเข้ากับพนักงานได้ดีเพราะเธอยังต้องการความช่วยเหลือหลังจากมารับช่วงดูแลบริษัทต่อ