ความรักสีคราม นิยาย บท 1338

แดเรียสดูออกว่าซาเวียร์ก็ไม่ชอบเขาเช่นกัน แต่เขาก็ไม่สามารถทำพลาดได้หากต้องการได้รับความโปรดปรานจากอีเวตต์

เขาวางอีโก้ลง ใบหน้าฉาบด้วยรอยยิ้มเสแสร้งและทำเหมือนว่าเขาเสียใจ "คุณซาเวียร์ ผมขอโทษที่เดินทางมารบกวนคุณถึงที่นี่ แต่ว่า..."

งี่เง่าจริงๆ!

ซาเวียร์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกรำคาญเมื่อได้ยินแดเรียสพูด

รู้ทั้งรู้ว่ามารบกวนแล้วจะมาทำไมให้เสียเที่ยว

นอกจากนี้สีหน้าของคุณเสแสร้งมาก และดูไม่ได้มีอะไรจะมาบอกฉันด้วยซ้ำ ทำไมต้องเล่นใหญ่?

"พูดมาสิ คุณต้องการอะไร เวลาของผมมีค่า และคนอย่างคุณก็คงไม่มีปัญญาจ่าย” ซาเวียร์ขู่ฟ่อ

เขารู้สึกทนไม่ไหวและรำคาญที่มีคนพูดเรื่องไร้สาระทำให้เขาเสียเวลา

หึ คุณคิดว่าเวลาของคุณมีค่าคนเดียวเหรอ? เวลาของฉันก็สำคัญเช่นกัน!

แน่นอนว่านี่เป็นเพียงความคิดภายในใจของแดเรียส และเขาไม่กล้าที่จะเอ่ยออกมา ถ้าซาเวียร์ได้ยินละก็เขาคงจะจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ต่อให้เขาจะพยายามชดเชยด้วยการปล่อยข้อมูลให้ก็ตาม

ดังนั้นเขาจึงได้แต่ยอมแพ้ “เข้าใจแล้ว ที่จริงผมมาที่นี่เพราะคำขอร้องของใครบางคน ให้ผมพูดตรงๆ ก็คือคุณฮันน่า”

“ฮันน่า?”

ซาเวียร์ขมวดคิ้วโดยสัญชาตญาณเมื่อเขาได้ยินชื่อของเธอ เขากวาดตามองผู้มาเยือนตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยความสงสัยก่อนจะคาดคั้น “ถ้าเธอตามหาผม ทำไมเธอไม่มาที่นี่ด้วยตัวเองล่ะ? ทำไมเธอถึงส่งคุณมาแทน”