ความรักสีคราม นิยาย บท 1352

เมื่อคิดเช่นนั้นฟาเบียนจึงตอบตกลง “เอาล่ะ ในเมื่อคุณมีข้อเสนอทางธุรกิจ ผมคงโง่ที่จะปฏิเสธ ผมจะไปพบคุณที่สำนักงานของคุณแล้วกัน”

แม้ว่าจะเป็นเรื่องปกติที่คนระดับเขาอาจจะใช้วิธีไร้ยางอายในการแก้แค้น แต่ฟาเบียนก็ไม่กังวล แม้จะมีความเกลียดชังระหว่างเขากับซาเวียร์ แต่ฟาเบียนก็ยังมั่นใจในตัวของซาเวียร์

ในทางกลับกันฮันน่าเป็นห่วงฟาเบียนมากเมื่อเธอเห็นว่าซาเวียร์มีท่าทีก้าวร้าวเพียงใด เธอดึงฟาเบียนกลับมาอย่างแรง เธอส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร พรุ่งนี้เราจะคุยกันที่สำนักงานของคุณ”

เมื่อซาเวียร์ได้ยินคำตอบของเธอ เขาคิดว่าเธอไม่ต้องการให้ฟาเบียนรู้ว่าเธอขอความช่วยเหลืออย่างลับๆ อย่างไรก็ตาม เขายังคงโกรธที่เห็นฟาเบียนพร้อมกับปลอบฮันน่าเบาๆ ว่า “ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่ทำอะไรวู่วาม”

เขาตั้งใจจะเธอว่าเขาจะไม่เปิดเผยความตั้งใจที่แท้จริงของเธอต่อฟาเบียน ก่อนที่เขาจะช่วยเธอจากเงื้อมมืออันชั่วร้ายของฟาเบียนได้

ฮันน่านิ่งงัน บ้าอะไรเนี่ย? คุณล้อเล่นกับใครอยู่ คุณกำลังเรียกสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นว่า "ไม่มีอะไรเลยเหรอ" ถ้าฉันไม่รั้งฟาเบียนไว้ คุณทั้งคู่คงทะเลาะกันไปแล้ว

แววตาเย็นชาฉายวาบในดวงตาของฟาเบียนเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่ซาเวียร์พูดกับฮันน่า เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธที่ซาเวียร์ยังคงสนใจในตัวภรรยาของเขา ฉันจะไปที่ออฟฟิศของนายอย่างแน่นอน ดูซิว่านายมีเล่ห์เหลี่ยมอะไรบ้าง

“ในเมื่อคุณตกลงที่จะไป ก็โปรดรักษาคำพูดของคุณด้วย ไม่งั้นผมคงจะหมดความนับถือในตัวคุณ” ซาเวียร์เย้ยหยันก่อนจะจากไป

“ฟาเบียน อย่าลดลงไปอยู่ในระดับเดียวกับเขา ฉันเดาว่าเขาคงนึกว่าฉันปฏิเสธการสัมภาษณ์ของเขาเพราะคุณไม่อนุญาตให้ฉันทำ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาบุกเข้ามา อย่าโกรธเลย อีกอย่างไม่แน่ว่าธุรกิจห่วยๆ ที่เขาเสนอก็อาจเป็นอุบายได้ ดังนั้นโปรดอย่าไปหาเขาเลย”

หลังจากที่ซาเวียร์ออกไปแล้ว ฮันน่าก็พยายามเกลี้ยกล่อมฟาเบียน

“ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่เป็นไรหรอกน่า”

ฟาเบียนลูบหัวฮันน่าด้วยรอยยิ้ม จ้องมองเธออย่างลึกซึ้งขณะที่เธอพูด