ความรักสีคราม นิยาย บท 1358

ในยามที่รถส่งเสียงครูดดังเพื่อจอด ฟาเบียนก็มาถึงทางเข้าตึกระฟ้าของแจ็คสันกรุ๊ปแล้ว

“คุณนอร์ตัน เรามาถึงแล้วครับ” คนขับรถของฟาเบียนหันมาบอกเขา

ฟาเบียนพยักหน้าอย่างครุ่นคิดโดยไม่พูดอะไรสักคำ ระหว่างการเดินทาง เขาพยายามเดาว่าวิลเลี่ยมและเวย์ลอนกำลังสมรู้ร่วมคิดเพื่อทำอะไรกันแน่ ในท้ายที่สุดเขาก็ได้ข้อสรุป - สองคนนั้นพยายามจะยึดครองบริษัท

อย่างไรก็ตาม ฟาเบียนรู้สึกประหลาดใจกับความคิดนี้เสียเอง ลำพังแค่สองคนนั้นจะเพียงพอให้ทำแบบนั้นได้เหรอ? มันไม่แปลกไปหน่อยหรือไง? แต่กระนั้นฟาเบียนก็แน่ใจอย่างบอกไม่ถูกเกี่ยวกับจุดประสงค์ของพวกเขา ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่อยากให้ฟาเบียนตายหรอก

ยิ่งไปกว่านั้น ย่อมต้องมีใครบางคนที่มีอำนาจมากกว่ากำลังบงการพวกเขาอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ และบุคคลปริศนาคนนี้ก็คือผู้วางแผนตัวจริงที่อยู่เบื้องหลังแผนการโค่นล้มเขา

ในขณะที่ส่ายหัว ฟาเบียนก็ยิ้มอย่างเหน็บแนมเมื่อเขาเปิดประตูและลงจากรถ

ไม่ว่าคนคนนี้คือใคร ใครก็ตามที่ท้าทายฉันจะถูกสวรรค์ลงโทษ ถึงยังไงฉันก็มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง

“คุณครับ ผมขอทราบได้ไหมว่าคุณมาพบใครที่นี่?”

ยามคนหนึ่งห้ามเขาไว้เมื่อเขากำลังจะเข้าไป

“ผมมาที่นี่เพื่อพบประธานของคุณ”

ฟาเบียนรู้สึกไม่พอใจ กล้าดียังไงมาขวางฉันในเมื่อซาเวียร์ แจ็คสันคือคนที่เชิญฉันเอง

“คุณนัดไว้หรือเปล่า?” ยามซักถาม

อ้างอิงจากกฏระเบียบพื้นฐาน ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้พบท่านประธานโดยไม่ได้นัดหมายไว้ล่วงหน้า หากใครก็ตามเข้าไปพบเขาได้ ท่านประธานจะไม่กระอักกระอ่วนหรือไง?

“ใช่แล้ว ผมนัดไว้” ฟาเบียนตอบอย่างเรียบง่าย

“โอเค ผมขอทราบชื่อของคุณและบริษัทของคุณได้ไหม? แล้วก็กรุณาระบุตำแหน่งของคุณด้วยเพื่อที่ผมจะได้แจ้งเลขาของท่านประท่าน”

“ไปถามคนที่อยู่ข้างหลังผมสิ”