“ฮะ?”
ซาเวียร์มึนงงและอุทานออกมาเบาๆ แต่เขาก็ตั้งหลักได้อย่างรวดเร็ว ไอ้เลวนั่นหลอกฉัน ถ้างั้นนาตาชาเป็นใคร?
ขณะนั้นซาเวียร์รู้สึกกระอักกระอ่วน เขาไม่อยากพูดหรือถามอะไรอีก
นอกจากความรู้สึกอับอายแล้ว ความเดือดดาลก็ปะทุอยู่ในอก พวกนั้นกล้ามาหลอกฉันได้ยังไง?
ฮันน่าสัมผัสได้ว่าซาเวียร์รู้สึกอึดอัดใจเพียงใด เธอจึงกล่าวเสริมว่า “เอาล่ะค่ะคุณแจ็คสัน ถ้าไม่มีอะไรที่คุณอยากจะบอกแล้ว ฉันจะขอตัวนะคะ”
ซาเวียร์พยักหน้าก่อนจะหันไปหาฮันน่าห์และกล่าวว่า “ขอโทษนะครับ ผมเข้าใจผิดไป”
ฮันน่ายิ้มและไม่พูดอะไร เธอเพียงแค่เดินออกจากห้องทำงานของซาเวียร์ไปหานาตาชาจากนั้นก็ออกจากแจ๊คสันกรุ๊ป
วินาทีที่พวกเธอก้าวเท้าออกจากประตูทางเข้าของแจ็คสันกรุ๊ป ฮันน่าก็โยนเอกสารลงในถังขยะที่อยู่ใกล้ๆ
นาตาชาเห็นอย่างนั้นก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “คุณยัง ทำไมคุณ...”
ฮันน่ายิ้มโดยไม่ตอบอะไร
ซาเวียร์เข้าใจผิด ดังนั้นเหตุผลที่เขาให้ฉันมาพบก็ไม่ใช่เรื่องจริง ดังนั้นทุกสิ่งที่เขาบอกมาล้วนเป็นเรื่องโกหก ฮันน่าสงสัยตั้งแต่ระหว่างที่สัมภาษณ์ ไม่มีทางที่จะมีเทคโนโลยีที่ลึกล้ำขนาดนั้น
ในขณะเดียวกัน ทันทีที่ฮันน่าเดินออกจากห้องทำงานของเขา ซาเวียร์ก็ใช้ฝ่ามือตบลงบนเอกสารสัญญาที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานของเขาเสียงดัง มันเป็นสัญญาที่เขากำลังจะเซ็นต์กับฟีนิกซ์กรุ๊ป บริษัทของฟาเบียน
“ไอ้บ้านั่นตายแน่! กล้าดียังไงมาหลอกฉัน? ถ้าพวกเขาจะมาไม้นี้ ฉันก็จะไม่ปราณีอีกต่อไป” ซาเวียร์พึมพำ
หลังจากพูดจบ เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเริ่มหาทางโจมตีคนที่ทำให้เขาดูเหมือนคนโง่
“เป็นยังไงบ้าง?”
ลีน่าจ้องมองไปที่จอร์จซึ่งกำลังรัวนิ้วพิมพ์อย่างรวดเร็วบนแป้นพิมพ์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม