ความรักสีคราม นิยาย บท 1394

“เขาหลับในรถตอนที่ไปเที่ยวกับเพื่อน เราพาเขามาส่งโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดเพื่อให้เขาได้รับการรักษาโดยเร็ว ตอนนี้เราอยู่ที่โรงพยาบาลลินคอล์น เดี๋ยวฉันจะส่งตำแหน่งที่อยู่ไปให้คุณนะคะ”

"ได้ค่ะ ไม่ต้องตกใจนะคะ ฉันจะไปที่นั่นทันที” ฮันน่าวางสายหลังจากเธอกล่าวจบ

เมื่อเห็นสีหน้าวิตกกังวลของฮันน่า บอดี้การ์ดก็อดถามไม่ได้ว่า “เกิดอะไรขึ้นคะ?”

“น้องชายของฉันประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ฉันต้องไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้” ฮันน่าตอบ

“แต่...คุณนอร์ตันไม่อนุญาตให้คุณออกจากบ้าน”

บอดี้การ์ดคิดทบทวนอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะทัดทานฮันน่า ฟาเบียนเตือนเธอไว้แล้วว่าอาจมีใครบางคนแฝงตัวอยู่ในเงามืดเพื่อลอบทำร้ายฮันน่าในช่วงเวลาชุลมุนแบบนี้

“ฉันไม่สนใจหรอก ตอนนี้น้องชายของฉันกำลังตกอยู่ในอันตราย เขาเป็นน้องชายแท้ๆ ของฉันและเป็นคนในครอบครัวที่ใกล้ชิดกับฉันที่สุด” น้ำตาของเธอเริ่มคลอเบ้าขณะที่พูด

มีเพียงวินสันและลีโอเท่านั้นที่มีความเกี่ยวพันกับเธอทางสายเลือด แต่เนื่องจากฮันน่าไม่ยอมรับว่าลีโอเป็นพ่อของเธอ วินสันจึงกลายเป็นสมาชิกในครอบครัวคนเดียวที่เธอมี

บอดี้การ์ดทุกคนในวิลล่าของเธออยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เนื่องจากวินสันเป็นน้องชายของฮันน่า เธอจะไปเยี่ยมเขาก็เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลอย่างยิ่ง แต่ฟาเบียนยังสั่งให้พวกเขาดูแลฮันน่าให้อยู่แต่ในห้องของเธอ

“พวกคุณได้ยินที่ฉันพูดมั้ย? ฉันจะออกไปเดี๋ยวนี้ คุณจะห้ามฉันเหรอ? ฮันน่าถามขณะจ้องมองบอดี้การ์ดสองคนที่ประตู

หนึ่งในนั้นสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และตอบว่า “ขออภัยด้วยคุณนายนอร์ตัน แต่คุณนอร์ตันบอกว่าห้ามคุณไปไหนก่อนเขาจะกลับมา ดังนั้นได้โปรดกลับไปที่ห้องของคุณ”

ฮันน่ารู้สึกโกรธเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น ฮึ่ม! แน่นอนว่าคุณก็ต้องไม่สนใจอยู่แล้ว ยังไงมันก็ไม่ใช่เรื่องของคุณ แต่ถ้าครอบครัวของคุณประสบอุบัติเหตุ คุณจะยังสงบสติอารมณ์ได้อยู่มั้ย?

เธอจ้องพวกเขาอย่างน่ากลัวก่อนจะจากไป

โดยไม่มีใครคาดคิด เธอตรงเข้าไปคว้ามีดในครัว จากนั้นก็รีบวิ่งไปที่ประตูและตะโกนว่า “ตอนนี้คุณยังจะห้ามฉันอยู่มั้ย?”