ความรักสีคราม นิยาย บท 1395

"เร็วเข้า"

ลีน่าเรียกฮันน่าทันทีที่เธอเดินออกมา รถของเธอจอดอยู่ตรงหน้าประตู

ฮันน่าพยักหน้าและเข้าไปในรถ

ลีน่าไม่สนใจบอดี้การ์ดหญิงข้างฮันน่า เธอสั่งให้คนขับออกรถ

"ไปกันเถอะ ต้องไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับคุณนายนอร์ตัน รายงานเรื่องนี้ให้คุณนอร์ตันทราบด้วย”

บอดี้การ์ดขับรถตามหลังรถที่ฮันน่านั่งมาติดๆ

“ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ลีน่า? คุณไม่ไปดูแลวินสันที่โรงพยาบาลเหรอ?”

ฮันน่าอดถามไม่ได้

“โอ้ ฉันตั้งใจมารับคุณโดยเฉพาะ”

ลีน่าชะงักไปครู่หนึ่ง “ตอนนี้อาการของวินสันแย่มาก เขาต้องรับการให้เลือดโดยเร็วที่สุด นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันมาที่นี่”

หัวใจของฮันน่าเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ “อันตรายถึงชีวิตมั้ยคะ?” เธอถามอย่างเป็นห่วง

ฉันจะอธิบายให้แม่ฟังได้ยังไงถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับวินสัน?

“หมอบอกว่า…ถ้าเขาไม่ได้รับการให้เลือดภายในหนึ่งชั่วโมง…เขาอาจจะ…” ลีน่ามีสีหน้าเจ็บปวดขณะที่พูด

"คุณนอร์ตัน ลีน่ากำลังวิ่งไปทางห้องน้ำ เราควรทำยังไงดีครับ?”

ฟาเบียนยิ้มเยาะ ฮึ่ม! คุณคิดว่าคุณจะหนีไปได้จริงๆ งั้นเหรอ?

“จับเธอไว้ อย่าปล่อยให้เธอหนีไปได้”

ด้วยเหตุนี้ ฟาเบียนจึงโบกมือให้ผู้ช่วยของเขา ผู้ช่วยจึงกล่าวกับนักข่าวทันทีว่า “เอาล่ะครับ สำหรับวันนี้คงพอเท่านี้ก่อน เราค่อยสัมภาษณ์กันใหม่วันหลังนะครับ”

“เอ่อ...”

เหล่านักข่าวต่างถอนหายใจและจากไปด้วยความไม่พอใจ

“หึหึ เข้าใจแล้วสินะลีน่า คุณจะได้ตาสว่างสักที...ไม่มีใครมาแตะต้องภรรยาของผมได้”