ความรักสีคราม นิยาย บท 1396

ฮันน่าตกใจและสงสัยเมื่อรถหยุดที่หน้าโรงงานร้างแห่งหนึ่ง เธอถามว่า “ที่นี่เหรอคะ?”

ลีน่าพยักหน้า "ใช่ ไปกันเถอะ"

ลีน่าลงจากรถก่อนที่ฮันน่าจะทันได้ถามอะไรอีก

ฮันน่าตามไปข้างหลังอย่างครุ่นคิด ขณะที่บอดี้การ์ดของเธอตรวจดูรอบๆ ก่อนลงจากรถ

อย่างไรก็ตาม ฮันน่าถูกชายสองคนจับตัวไว้ทันทีที่เธอก้าวลงจากรถ พวกเขาทำงานภายใต้คำสั่งของลีน่า

“คะ...คุณกำลังจะทำอะไร?”

ฮันน่ากรีดร้องด้วยความหวาดกลัว เธอยังไม่รู้ตัวว่าตนเองตกอยู่ในอันตรายเพียงใด

บอดี้การ์ดหญิงของฮันน่าเข้าใจสถานการณ์ตรงหน้าทันที แต่เธอก็รีบคลายกำปั้นออกเมื่อเธอมองไปรอบๆ

เธอรู้ว่าลีน่าและคนของเธอทุกคนมีปืน ดังนั้นมันจึงยังไม่ถึงเวลาที่เธอจะลงมือ ถ้าเธอทำเช่นนั้น ไม่เพียงแต่เธอจะไม่สามารถช่วยฮันน่าได้ แต่ลีน่าจะยกระดับการป้องกันหากเธอทำพลาดอีกด้วย และนั่นจะทำให้พวกเธอหนีได้ยากขึ้น

เธอขมวดคิ้วและปล่อยมือลง ชายสองคนเข้ามาจับเธอไว้

"หึหึ ฮันน่าที่รัก ฉันควรจะบอกว่าคุณน่ารักหรือโง่ดี?”

ลีน่าเดินไปหาฮันน่า เชยคางเธอขึ้นด้วยนิ้วชี้แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงหยอกเย้า

“ลีน่า คะ...คุณกำลังจะทำอะไร?”

ฮันน่าไม่คาดคิดเลยว่าลีน่าจะทำร้ายเธอ เธอไม่อยากจะเชื่อเลย เพราะตอนอยู่ที่โรงพยาบาลลีน่าใจดีและดีกับเธอมาก

ลีน่าส่ายหน้าเมื่อเห็นปฏิกิริยาของฮันน่า “หึหึ น้องสาวที่น่ารักของฉัน คุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอ? ฉันพาคุณมาที่นี่เพื่อจับตัวคุณ พูดตามตรงนะ ฉันคิดว่าเราคงจะเข้ากันได้ดีถ้าคุณไม่ใช่ศัตรูของฉัน คุณน่ารักแบบโง่ๆ น่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า”