ความรักสีคราม นิยาย บท 1420

ฮันน่ารู้สึกโล่งใจที่นาตาชาไม่ได้เปลี่ยนหมายเลขโทรศัพท์มือถือของเธอ “เฮ้ นาตาชา นี่ฉันเอง”

ผู้หญิงปลายสายแสดงออกถึงความตื่นเต้นอย่างชัดเจน "ฮันน่าหรือ? นั่นคุณจริงๆ ใช่ไหม? ไปอยู่ที่ไหนมา? ฉันเป็นห่วงคุณมากนะ รู้ไหมว่าคุณนอร์ตันเกือบจะบ้าไปแล้ว? เขารู้หรือเปล่าว่าคุณกลับมาแล้ว?"

นาตาชารู้สึกผิดที่จับตาดูฮันน่าไม่ดีจนเธอหายไป นอกจากเป็นเสียใจที่บกพร่องต่อหน้าที่แล้ว ส่วนตัวเธอก็เสียใจที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นเช่นกัน เพราะแบบนั้นเธอจึงอดไม่ได้ที่จะสะเทือนใจเมื่อได้ยินเสียงฮันน่า

ฮันน่าอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ เธอนึกภาพออกว่าฟาเบียนต้องเสียใจแค่ไหนตอนที่เธอหายตัวไป

“ไม่ต้องห่วง ไม่มีอะไรหรอก ฉันหายไปแค่ประเดี๋ยวเดียวเอง แล้วคุณเป็นยังไงบ้าง? ตอนนี้อยู่ที่ไหน? ฉันได้ยินมาว่าคุณออกไปในวันรุ่งขึ้นหลังจากที่ฉันไปแล้ว คุณยังอยู่ในประเทศนี้หรือเปล่า?”

ฮันน่าพยายามเป็นอย่างมากเพื่อปกปิดความรู้สึกผิดที่มีต่อฟาเบียน

"โอ้ คุณไม่ต้องเป็นห่วงฉันฮันน่า ฉันลาออกมาทำงานที่บริษัทอื่นแล้ว เพราะฉันคิดว่าคุณคงไม่กลับไปที่นั่น แต่ฉันก็ยังอยู่ในประเทศนี้"

นาตาชารู้ดีว่าเธอตอบกลับอย่างไร

"ฉันเข้าใจ" ฮันน่ารู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เพราะเธออาจต้องไปหาโรงแรมนอนเอง หากนาตาชาคืนกุญแจไปแล้ว

"ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนนาตาชา? อย่าบอกนะว่าคุณอยู่ที่โรงแรม? คุณกําลังทํางานอยู่ที่บริษัทไหน? ถ้าไม่ไกลนักคุณอยู่กับฉันก็ได้"

“ว้าว เดาได้ถูกเผ็ง พูดตามตรงฉันรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยตอนคุณจากไปหลังจากที่ทุกอย่างเกิดขึ้น เพราะคุณเป็นเพื่อนคนเดียวของฉันในประเทศนี้ ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจเปลี่ยนบรรยากาศ ไม่เป็นไรหรอกเพราะอันที่จริงฉันมาที่นี่ก็เพื่อเรียนภาษาชานน่า แต่ที่ที่ฉันทำงานอยู่ตอนนี้มันเล็กไปหน่อย ตอนนี้คุณกลับไปแล้ว ฉันก็อยากกลับไปเหมือนกัน เพราะคิดว่าตัวเองเหมาะกับงานที่นั่นมากกว่า” นาตาชาอธิบาย

หน้าที่ของเธอคือการปกป้องฮันน่า ตอนนี้ฮันน่ากลับมาแล้ว นาตาชาต้องระมัดระวังในการใช้คำพูด เพื่อที่จะได้อยู่เคียงข้างเธอต่อไป

ฮันน่ายังไม่รู้เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของนาตาชาและปฏิบัติต่อเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง เธอรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้ยินว่านาตาชาเต็มใจที่จะกลับมา “นั่นยอดเยี่ยมมาก ฉันต้องการให้คุณกลับมาร่วมงานกับเราอีกนะ ฉันจะรีบไปแจ้งคุณดิฌงตอนนี้เลย”