ความรักสีคราม นิยาย บท 1431

“ลูกต้องการอะไร? ลูกคิดจะพาฮันน่ากลับมาที่นี้งั้นเหรอ? แม่ขอบอกลูกตอนนี้เลย มันเป็นไปไม่ได้!” เฮเธอร์พูดตกใจเสียงดัง

ฮันน่าเป็นผู้หญิงที่ดีจริงๆ แต่ปัญหาคือเธอไม่สามารถมีลูกได้ ประเด็นนี้เป็นเหมือนกับระเบิดที่ฝังลึกอยู่ข้างในตัวเธอ

ฉันเป็นผู้อาวุโสของตระกูลนอร์ตัน ฉันจะปล่อยให้สายเลือดสูงส่งของตระกูลนอร์ตันจบสิ้นแบบนี้ได้ไงกันล่ะ?

“แม่ ช่วยใจเย็นลงหน่อยแล้วให้ผมพูดจบก่อนได้ไหม? แม่เห็นตัวเองตอนนี้ไหม? แม่มีสภาพเป็นอย่างไรล่ะ? นายหญิงเจ้าของที่ดินผู้ร่ำรวยในยุคศักดินางั้นเหรอ? หรือว่าเป็นอัครมเหสีจอมเผด็จการในยุคราชวงศ์ชิงเหรอ?”

ฟาเบียนรู้สึกว่ามันรับไม่ได้ แม่ แม่คาดหวังให้ผมยอมแพ้กับรักแท้เพื่อการสืบทอดตระกูลต่อไปงั้นเหรอ? แม่ไม่คิดเลยหรือว่าคำขอนี่มันมากไปไหม? ใช่ ฮันน่าไม่สามารถตั้งท้องได้ แต่เราก็อุปการะเด็กได้ใช่ไหมล่ะ? แม่กำลังจะบอกว่าคนที่มีปัญหาเรื่องการตั้งครรภ์ควรจะตายอย่างโดดเดี่ยวใช่ไหม?

“หึ! คิดไว้ไม่ผิดเลย เด็กๆ โตมาแล้วคิดว่าตัวเองรู้ดีทุกอย่าง ลูกกล้าคุยกับแม่แบบนี้ได้ยังไง ฉันเป็นแม่แกนะ! จะบอกไว้เลย แล้วถ้าแม่เป็นเผด็จการในตระกูลนี้ล่ะ? ลูกจะทำยังไงกับมัน? ลูกคิดจะทิ้งแม่เพื่อผู้หญิงธรรมดางั้นเหรอ?”

เฮเธอร์พูดสวดอบรมใส่ แล้วปล่อบไปตามอารมณ์เช่นเคย เธอทนได้ทุกอย่างแต่นี่เป็นเรื่องเดียวที่ไม่สามารถทำใจยอมรับได้ ทำไมกัน? นี่มันเป็นปัญหาครอบครัว มันไม่ใช่ปัญหาส่วนตัวของเธอหรือว่าฟาเบียน เธอไม่อาจปล่อยให้ตัวเองล้อเล่นกับเรื่องนี้ได้

“แม่ แม่คิดว่าแม่ไม่ยุติธรรมกับฮันน่าไหมครับ? ลองคิดดูนะ ทำไมคนอื่นถึงวางแผนไม่ดีกับฮันน่า ใส่ร้ายเธอ แล้วเธอยังเคยถูกลักพาตัวด้วย? เธอเป็นแค่นักข่าวจากบริษัทสื่อ เธอจะไปดึงดูดความเกลียดชังเยอะขนาดนี้ได้อย่างไรล่ะ?”

ฟาเบียนยังคงใจเย็นระหว่างที่อธิบายมุมมองตัวเองให้แม่ที่อารมณ์เดือดฟังเหมือนที่เขาทำเป็นประจำ เขาหวังว่าจะเปลี่ยนแนวคิดหัวโบราณของแม่เขาได้