ความรักสีคราม นิยาย บท 144

ไอ้ลูกโง่

“พ่อ ผมไม่ได้คิดที่จะต่อต้านพ่อเลย” ฟาเบียนอุทานออกมาในขณะที่หน้าของเขาเริ่มซีดเผือด “วิเวียนไม่ได้ทำอะไรผิด มันไม่มีเหตุจำเป็นอะไรที่จะต้องเอาเธอเข้ามาเกี่ยวด้วยเพียงเพราะว่าพ่อต้องการที่จะทำลายอาฟินนิค”

“แกมันโง่ถ้าแกคิดได้แค่นั้น” มาร์คคำรามในลำคอ “ช่วงสองสามปีมานี้ฟินนิคไม่มีผู้หญิงคนไหนเลยจนคนเขาพูดกันไปว่ามันเป็นหมัน และมันจะไม่เป็นภัยต่อเราตราบเท่าที่มันยังไม่มีคนให้ผูกมัดด้วย แต่ตอนนี้มันเข้าไปเกี่ยวพันกับวิเวียน และพวกเราจะเจอปัญหาใหญ่กันแน่ถ้าผู้หญิงคนนั้นตั้งท้องลูกของมัน”

ฟาเบียนตกใจอยู่ครู่หนึ่ง “มันจะเป็นไปได้ยังไง ก็อาฟินนิคพิการไม่ใช่เหรอครับ”

“พิการแล้วยังไง นั่นก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะสร้างครอบครัวไม่ได้นี่ มูลค่าทางการตลาดและผลกำไรประจำปีของฟินเนอร์กรุ๊ปตอนนี้สูงกว่ากิจการของครอบครัวนอร์ตันซะอีก ซึ่งนั่นเหมือนเป็นการประกาศว่าฉันมันเก่งสู้คนพิการไม่ได้” มาร์คตะโกนออกมาอย่างหงุดหงิด

สีหน้าของฟาเบียนขาวซีดราวกับเห็นผี

เขาไม่ได้คิดว่าอาฟินนิคจะมีความสามารถมากถึงขนาดนี้

มาร์คมองฟาเบียนแล้วเอ่ยเสียงเย็น “ฟาเบียน ฉันรู้ว่าทำไมแกถึงได้พยายามปกป้องวิเวียนมากขนาดนี้ แกยังมีความรู้สึกดี ๆ ให้เธออยู่ใช่ไหมล่ะ”

ฟาเบียนมองผู้เป็นพ่ออย่างไม่เชื่อสายตา

พ่อรู้เรื่องของฉันกับวิเวียนได้ยังไง

ฟาเบียนรู้สึกประหลาดใจแต่เขาก็จัดการอารมณ์ได้อย่างรวดเร็วและถอนหายใจออกมา

พ่ออาจจะทำเหมือนไม่สนใจฉันเพราะตอนนั้นฉันก็ออกจะนอกคอกอยู่บ้าง แต่ฉันก็เป็นลูกชายเพียงคนเดียวของเขา เขาจะไม่สนใจฉันได้ยังไงกัน

ทุกการเคลื่อนไหวของฉันในรั้ววิทยาลัยสี่ปีคงถูกเขาจับตามองอย่างใกล้ชิด

“พ่อรู้เรื่องของเราด้วยเหรอครับ” ฟาเบียนเอ่ยถามเสียงเย็น

“รู้สิ” มาร์คตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก “ระหว่างงานแต่งของฟินนิค ฉันก็จำได้ว่าภรรยาของเขาคือแฟนเก่าของแก แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรมากเพราะเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาทั่วไปที่ไม่ได้ต่างอะไรจากผู้หญิงคนอื่น แต่ฉันก็คงจะปล่อยให้เธอรอดไปไม่ได้”

สีหน้าของฟาเบียนเปลี่ยนไปเมื่อเขาได้ยินคำพูดที่ร้ายกาจของผู้เป็นพ่อ เขาพุ่งตรงไปที่โต๊ะแล้วเอ่ยขู่ผู้เป็นพ่อ “ผมไม่อนุญาตให้พ่อแตะต้องวิเวียนเด็ดขาด”