เจ้าหน้าที่ข่าวกรองพูดว่า “คุณนอร์ตัน เราได้เบาแสะแล้ว!”
เขาพูดต่อ “ผมมีเบาะแสการเสียชีวิตของคุณแม่ของคุณยัง เราพบแม่บ้านที่ทำงานให้ตระกูลแบล็กวูดในช่วงเวลานั้นแล้วน่าจะได้รับข้อมูลสำคัญจากเธอ ทางเราก็ตรวจสอบประวัติโรงพยาบาลทุกแห่งในเบย์คีปในปีนั้น แล้วพบบันทึกการซื้อขายที่มีประวัติการซื้อยาหลอนประสาทโดยเฟลิเซียที่โรงพยาบาลเอกชน ผมจะส่งมันให้คนเดี๋ยวนี้”
ฟาเบียนได้ยินและออกคำสั่ง “เอาล่ะ สืบสวนต่อไป ช่วยระวังตัวด้วยและอย่าให้ตระกูลแบล็กวูดหรืออีเวตต์พบเข้าล่ะ!”
จากนั้นเขาวางสายและดับบุหรี่กับที่เขี่ยบุหรี่
จากนั้น ฟาเบียนลดหน้าต่างรถลง เขากวาดตามองเมืองวุ่นวายภายนอกแล้วจมอยู่กับความคิด
ทำไมเฟลิเซียถึงซื้อยาหลอนประสาทนะ? แม่ของฮันน่าอาจจะฆ่าตัวตายเพราะยาพวกนี้
เขาคิดเช่นนั้นแล้วถึงกับส่ายหน้าอย่างอดเสียไม่ได้ ชีวิตของฮันน่าช่างน่าเศร้ามาก! เธอประสบความยากลำบากมาเยอะมาก เธอมีชีวิตรอดมาได้อย่างไรเนี่ย?
อ่า ฉันคงทำอะไรกับเรื่องนั้นไม่ได้ เรื่องพวกนี้มันเกิดขึ้นไปแล้ว ไม่ว่าฉันแข็งแกร่งและทรงพลังมากแค่ไหน มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะย้อนเวลากลับไปช่วยแม่ของเธอหรือว่าลูกน้อยของเรา!
นับตั้งแต่นี้ ฉันจะดูแลและอุ้มชูเธออย่างดี เธอจะได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
ยิ่งฟาเบียนครุ่นคิดถึงอดีตของเธอ เขาก็ยิ่งสงสารเธอมากขึ้น ฮันน่า ผมขอโทษที่ทำให้คุณต้องทุกข์ทรมาน!
ผ่านไปไม่นาน เขามาถึงที่ฟีนิกซ์กรุ๊ป คนขับรถย้ำเตือนว่า “คุณนอร์ตัน เรามาถึงแล้วครับ!”
ตอนนั้น เขาถึงได้สติกลับมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...