ความรักสีคราม นิยาย บท 1441

เมื่อฟาเบียนมองลงไป เขาก็อ้าปากค้าง “อะไรน่ะ? นั่นมันเมโคลฟีน็อกเซทจำนวนมากนี่นา”

เมโคลฟีน็อกเซทเป็นยาชนิดหนึ่งทีมีฤทธิ์กระตุ้นการทำงานของสมอง ถ้าใช้ในปริมาณที่เหมาะสม มันจะมีประโยชน์ต่อร่างกายอย่างมาก แต่อย่างไรก็ตามหากใช้ปริมาณที่มากเกินไปสมองของมนุษย์ก็จะถูกกระตุ้นจนมากเกินไปและบุคคลผู้นั้นจะมีอาการประสาทหลอนและพอถึงช่วงกลางคืนผลกระทบจะยิ่งเลวร้ายมากยิ่งขึ้น

ฟาเบียนเคาะโต๊ะพร้อมกับขมวดคิ้วแล้วบ่นพึมพำว่า “แม่ของฮันน่าจะต้องถูกบังคับให้กินยาเมโคลฟีน็อกเซทจำนวนมากและนั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอฆ่าตัวตาย”

ตอนนั้นเองความคิดของฟาเบียนก็ฉายประกายอาฆาต

เฟลิเซียที่ทำแบบนี้ได้จะต้องเหี้ยมโหดขนาดไหน

ฮันน่าเป็นภรรยาของฟาเบียนและเขาแน่ใจว่าในที่สุดฮันน่าจะต้องกลับมาหาเขา ถึงฟาเบียนจะไม่เคยพบแม่ของฮันน่า แต่เธอก็ยังเป็นแม่ยายของเขา

ทันใดนั้นเองฟาเบียนเห็นชื่อของเฟลิเซียเขียนไว้ด้านหลังซองยาซึ่งเป็นชื่อเดียวกัน

แววตาของเขาเย็นเยียบราวกับน้ำแข็งราวกับว่าเขาต้องการแซ่แข็งซองยาเหล่านั้นด้วยสายตาของเขาในตอนนั้นเลย

“คนอย่างคุณควรจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ในคุก ไม่ควรถูกปล่อยให้มีอิสระ” ฟาเบียนพูดเบาๆ

ถึงแม้น้ำเสียงของเขาจะนุ่มนวล แต่ไม่มีใครคิดว่าฟาเบียนกำลังล้อเล่น พวกเขาเห็นได้จากดวงตาของเขาเลยว่าเขากำลังยั้วะจัด

“เดี๋ยวนะ เขาบอกว่ามีพยานไม่ใช่เหรอ?”

เพราะคำถามนั้นฟาเบียนจึงโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรไปยังหน่วยข่าวกรองที่ทำงานให้กับห้าตระกูลทรงอิทธิพล

“ฮัลโหล? คนที่คุณเล่าให้ผมฟังอยู่ที่ไหน?” ฟาเบียนถามทันทีหลังจากโทรติด

“ตอนนี้เธออยู่ที่ชานเมืองเบย์คีป คนของเรากำลังรีบรุดไปที่นั่นแล้ว”

คนที่อยู่ปลายสายย่อมรู้อยู่แล้วว่าคนที่ฟาเบียนกำลังพูดถึงคือสาวใช้ที่เคยทำงานบ้านตระกูลแบล็กวูดในตอนนั้น

ความอยากรู้อยากเห็นของเขาเพิ่มมากขึ้นหลังจากอ่านเอกสารของเฟลิเซีย เฟลิเซียเป็นภรรยาคนที่สองของลีโองั้นเหรอ? นั่นแปลว่าเธอเป็นแม่เลี้ยงของฮันน่าใช่ไหม? ในทางปฏิบัติแล้วเธอคือแม่เลี้ยงของฮันน่า