ความรักสีคราม นิยาย บท 1452

“ได้เลย ขอบคุณนะ” ฮันน่าพูดขณะที่รับโทรศัพท์มาจากนาตาชาแล้วก็ต้องอ้าปากค้างด้วยความตกใจเมื่อเธออ่านข้อมูลของคนๆนั้น

ผู้ชายคนนี้เป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทที่มีหนึ่งในห้าตระกูลทรงอิทธิพลเป็นเจ้าของงั้นเหรอ? ให้ตายเถอะ…เขาจะต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน! ถ้าคนที่มีทรัพยากรอย่างเขาเต็มใจที่จะช่วยฉันล่ะก็ มันจะต้องทำให้สิ่งต่างๆง่ายดายมากขึ้นแน่นอน!

นาตาชาฉีกยิ้มกว้างเมื่อเห็นรอยยิ้มที่แห่งความหวังบนหน้าของฮันน่า “ฉันชวนเขาออกมาทานอาหารเย็น ดังนั้นคุณสามารถให้บอกรายละเอียดเพิ่มเติมให้เขาได้และให้เขาตรวจสอบโดยเร็วที่สุด ใครจะรู้ล่ะคะ เราอาจจะได้คำตอบตอนเช้าวันพรุ่งนี้เลยก็เป็นได้!”

“ขอบคุณนะนาตาชา!” ในดวงตาของฮันน่ามีน้ำตาแห่งความสุขขณะที่เธอพยักหน้าและจับมือเธอไว้แน่น โอ้ พระเจ้า! ฉันไม่คิดเลยว่านาตาชาจะกลายเป็นคนที่ช่วยเหลือฉันมากที่สุดในช่วงเวลาที่ยากลำบากเช่นนี้! เธอจะต้องห่วงใยฉันจริงๆ!

นาตาชาเล่นตามน้ำและยื่นมือเธอไปบีบเบาๆ “งั้นจะมีเพื่อนไว้ทำไมล่ะ ใช่ไหมล่ะ?”

นาตาชาพาเธอไปยังร้านกาแฟที่พวกเขาตกลงนัดเจอกัน หลังจากให้ฮันน่านั่งลงแล้ว นาตาชาก็ออกไปรอชายหนุ่มข้างนอก เธอจะต้องเป็นคนแรกที่ได้พบเขาและสรุปสถานการณ์ให้เขาฟังเพื่อที่เขาจะไม่หลุดปากออกมาว่าฟาเบียนไปหาเขาเพื่อขอให้เขาช่วย ฮันน่าไม่มีทางยอมรับความช่วยเหลือจากเขาแน่ถ้าเธอรู้ว่าฟาเบียนเป็นคนจัดการให้เกิดการนัดพบนี้ขึ้น!

ฮันน่านั่งอยู่ริมหน้าต่างและเม้มริมฝีปากขณะที่เธอจ้องมองนาฬิกาและสภาพแวดล้อมรอบๆอย่างกระวนกระวายใจ

ฉันดีใจที่นาตาชาสามารถหาใครสักคนที่ช่วยฉันสืบสวนได้! ฉันรู้สึกผิดจริงๆที่ฉันไม่สามารถหาเงื่อนงำใดๆที่เกี่ยวข้องกับการตายของแม่ได้หลังจากผ่านมาเนิ่นนาน เธอเลี้ยงดูฉันมาตั้งแต่ยังเล็ก แต่ฉันกลับไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจริงๆแล้วเธอตายได้อย่างไร…ถ้าไม่ได้ความช่วยเหลือของนาตาชา ฉันคงไม่รู้ว่าต้องทำยังไง…พระเจ้ารู้ว่าฉันจะทำยังไงได้บ้างถ้าเกิดมันเป็นเช่นนั้น…