ความรักสีคราม นิยาย บท 1473

โจอันเริ่มสำรวจรอบๆ บริเวณนั้นอย่างหวาดกลัว ความสิ้นหวังเริ่มเกาะกินหัวใจ เธอไม่รู้ว่าจะต้องเจอกับอะไรบ้าง ไม่รู้ว่าจะมีใครมาช่วยเธอได้หรือไม่

แลร์รี่ ได้โปรดมาช่วยฉันออกไปด้วยเถอะ ความคิดแรกผุดขึ้นมาในหัวของโจอัน เธอแทบเสียสติและภาพที่แลร์รี่เคยมาช่วยเธอเอาไว้ได้ในตอนนั้นก็ฉายซ้ำไปซ้ำมาในความคิด ตอนนี้เขาเป็นความหวังเดียวของเธอแล้วจริงๆ

ประตูโกดังเปิดออก ชายสองคนที่สวมหน้ากากเดินเข้ามา พวกเขาถอดผ้าปิดปากของโจอันออก

"พวกคุณเป็นใคร? จับตัวฉันมาทำไม?” โจอันถาม

ดวงตากลมโตของเธอฉายแววหวาดกลัว

“ฮ่าฮ่าฮ่า!”

ชายทั้งสองหัวเราะอย่างมุ่งร้ายขณะที่พวกเขาจ้องมองที่โจอัน

“เราไม่มีเหตุผลตายตัวหรอกนะ สิ่งที่เราต้องการคือร่วมทำอะไรกับเธอนิดหน่อย” ชายคนหนึ่งตอบก่อนที่เขาจะหยิบยาออกมาและพยาพยามป้อนมันให้กับโจอัน

“กินเข้าไปซะแล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง!”

"ฮิฮิ"

ชายทั้งสองคนหัวเราะคิกคัก จ้องมองมาด้วยความหื่นกระหาย

โจอันปิดปากแน่น เธอจับจากน้ำเสียงของชายสองคนนั้นได้ว่ายาเม็ดนี้ต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากล เธอพยายามดิ้นรนต่อสู้กลับไปอย่างถึงที่สุด

เมื่อเห็นว่าโจอันต่อต้านแค่ไหน หนึ่งในนั้นก็บีบจมูกเธอ เขาหัวเราะเยาะใส่ “มาดูกันว่าเธอจะปิดปากได้อีกนานแค่ไหน”

โจอันเริ่มหายใจไม่ออกเพราะถูกปิดจมูกเอาไว้ดังนั้นสิ่งที่เธอทำได้คือกลั้นหายใจให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่เพียงไม่กี่นาทีเธอก็ต้องอ้าปากออกเพื่อหายใจ

จังหวะที่โจอันเปิดปากออก ชายคนนั้นก็ยัดยาเข้าปากของเธอทันที

แค่ก! แค่ก!

โจอันพยายามไอเพื่อให้ยาขย้อนออกมาแต่เธอก็ทำไม่สำเร็จ

คนเหล่านั้นยิ้มอย่างชั่วร้าย เรียบร้อย ที่นี้ก็เหลือแค่ให้ยาออกฤทธิ์

ในอีกด้านหนี่ง แลร์รี่อยู่ที่ออฟฟิศของเขาที่นอร์ตันคอร์ปอเรชั่น

จู่ๆ เบอร์ส่วนตัวก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์ เมื่อเห็นเบอร์นั้นแลร์รี่ก็ผุดลุกขึ้นในทันที

“ว่าไง เกิดอะไรขึ้น?” แลร์รี่ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงน่ากลัว