โจอันไม่เปิดโอกาสให้แลร์รี่ติดต่อเธอได้เลยแม้แต่โทรศัพท์ของเธอก็ถูกปิด
ชายหนุ่มที่หญิงชรากล่าวถึงต้องเป็นดัสตินแน่
แต่พวกเขาจะไปที่ไหนได้? แลร์รี่ครุ่นคิดแต่ก็คิดอะไรไม่ออก
หลังจากที่ขึ้นไปบนรถ แลร์รี่ก็กดโทรเบอร์อื่นอย่างเร่งด่วน
“แคสเปี้ยน หาให้ได้ว่าบ้านพ่อแม่ของโจอันอยู่ที่ไหน! เร็วเลยนะ!"
แลร์รี่ออกคำสั่งไปตามสายอย่างใจจดใจจ่อ
"ครับท่าน จะรีบหาให้เจอทันทีครับ”
แคสเปี้ยนตอบอย่างรวดเร็วก่อนจะวางสาย
แลร์รี่ได้แต่รออยู่ในรถอย่างหวาดหวั่น
หลังจากสิบนาทีผ่านไปอย่างทรมานใจ แลร์รี่ก็ได้ที่อยู่ส่งมาในโทรศัพท์ของเขา
เขาอ่านที่อยู่และรีบขับตรงไปยังซาพริงตัน
เขาขับรถเหมือนคนบ้าไปตลอดทาง ในเวลาไม่ถึงชั่วโมง เขาก็มาถึงหน้าประตูบ้านพ่อแม่ของโจอัน
"คุณวัตส์ครับ ผมแลร์รี่ครับ! ผมขอทราบได้ไหมครับว่าโจอันอยู่ที่ไหน?” แลร์รี่ถาม
โจอันเคยพูดถึงชื่อแลร์รี่ในตอนพูดคุยกับพ่อแม่มาก่อนหน้านี้ เมื่อเป็นเช่นนี้นายวัตส์จึงรู้สึกว่าชื่อของเขาคุ้นๆ และไม่ได้คิดอะไรมากที่จะตอบออกไป
“พ่อหนุ่ม โจอันไม่ได้บอกคุณหรอกเหรอว่าวันนี้เธอจะเดินทางไปประเทศเอน่ะ?” นายวัตส์ถามด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร
“ประเทศเอเหรอครับ? เธอไปที่นั่นทำไมครับ?”
แลร์รี่รู้สึกราวกับว่าเขาถูกสายฟ้าฟาด ถ้าโจอันไปประเทศเอ ฉันจะมีโอกาสหาเธอเจออีกไหม?
“มันไม่ใช่เรื่องของผมที่จะต้องบอกคุณว่าเธอไปที่นั่นทำไมแต่ผมบอกคุณได้ว่าเที่ยวบินของเธอมีกำหนดบินตอนบ่ายสามโมง ผมไม่คิดว่าคุณจะไปทันหรอกนะ”
เมื่อยกข้อมือขึ้นเพื่อดูนาฬิกา แลร์รี่ก็เริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง เมื่อเห็นว่าเวลาตอนนี้ปาเข้าไปเกือบสองโมงครึ่งแล้ว
"คุณวัตต์ครับ ผมขอเบอร์โจอันหน่อยได้ไหมครับ?”
แลร์รี่เริ่มกระวนกระวายใจแล้ว เขาปล่อยโจอันไปไม่ได้ ฉันไม่ให้เธอไป โจอัน! ฉันต้องการจะอยู่กับเธอไปตลอดชีวิตนะ!
หลังจากได้เบอร์โทรล่าสุดของโจอันแล้ว แลร์รี่รีบบอกลาคุณวัตส์และดิ่งไปสนามบินซาพริงตันทันที
โจอัน โปรดรอผมด้วย!
เหมือนแลร์รี่จะไม่สนเรื่องความปลอดภัยใดๆ อีกแล้วในตอนขับรถ โชคดีที่สนามบินตั้งอยู่ในชานเมืองซาพริงตันดังนั้นการจราจรจึงไม่ติดขัดมากนัก ถึงอย่างนั้นเจ้าของรถจำนวนมากต้องเหยียบเบรกกะทันหันเพื่อหลบทางให้เขา ด้วยเหตุนี้จึงมีผู้คนไม่น้อยบนท้องถนนที่ก่นด่าและสาปแช่งไล่หลังแลร์รี่มาตลอดทาง
เมื่อโจอันเห็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเคยโชว์ขึ้นมาบนโทรศัพท์ของเธอ เธอก็งุนงงเล็กน้อย มีเพียงไม่กี่คนที่รู้เบอร์ใหม่ของฉัน แล้วนี่จะเป็นใครล่ะ?
แลร์รี่? โจอันตะลึง เขาได้เบอร์ฉันมาได้ยังไงกัน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม