“ไม่ต้องกังวลไปหรอกครับโจอัน พ่อแม่ของผมจะต้องรักคุณอย่างแน่นอน” แลร์รี่พูดปลอบโยนขณะที่ลูบมือของเธออยู่
"จริงเหรอ? ถ้างั้น วันนี้ฉันดูเรียบร้อยหรือยัง? ดูมีอะไรผิดปกติไหมคะ?” โจอันถามอีกครั้ง
เธอสวมชุดยาวสีขาวพอดีตัว ผิวของเธอขาวใสไร้ที่ติ ลำคอระหง และการแต่งหน้าที่สวยงามช่วยขับเน้นความงดงามของเธอให้โดดเด่นและดึงดูดสายตา
"ไม่ต้องกังวล วันนี้คุณดูงดงามมาก” แลร์รี่ตอบด้วยความมั่นใจขณะมองไปที่โจอัน
คุณจะสวยที่สุดเสมอในใจของผม แลร์รี่พึมพำในใจ
ในขณะที่พวกเขายังคงคุยกันอยู่นั้น ในที่สุดรถก็หยุดลง
แลร์รี่กุมมือของโจอัน “เอาล่ะ ลงไปกันเถอะ”
เร็วมาก! ขณะโจอันที่สงบสติอารมณ์ลงได้แล้ว แต่ชีพจรของเธอกลับเริ่มเต้นแรงอีกครั้ง
แลร์รี่ส่งยิ้มให้เมื่อสังเกตเห็นถึงความวิตกกังวลของเธอ "ไม่ต้องกังวล ถ้าพบพวกท่านแล้ว คุณก็จะรู้ว่าพวกท่านเป็นกันเองขนาดไหน”
คำพูดของแลร์รี่ทำให้โจอันสงบลงได้อย่างประหลาด เพียงแค่มองหน้าเขา ใจเธอก็เต้นเริ่มช้าลง
พวกเขาจูงมือกันก้าวเข้าไปในบ้านตระกูลนอร์ตัน
“ไปเถอะ ได้เวลาพบญาติผู้ใหญ่กันแล้ว” แลร์รี่พูดพร้อมหัวเราะ
“คุณกำลังทำให้ฉันประหม่า!”
โจอันกลอกตาใส่เขาด้วยความรู้สึกรำคาญ
คำพูดตลกของแลร์รี่ทำให้ความกังวลสุดท้ายของเธอมะลายหายไป โจอันจับมือเขาไว้แน่นด้วยความคาดหวังขณะที่เดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นด้วยกัน
พ่อแม่ของแลร์รี่กำลังนั่งดื่มชาอยู่
“แม่ครับพ่อครับ ผมกลับมาแล้วครับ”
เขาพาโจอันเดินเข้าไปหาทั้งสอง
“ยินดีต้อนรับกลับบ้านจ้ะลูก”
เมื่อเธอได้ยินเสียงของเขา วิเวียนก็วางถ้วยชาลงและมองไปทางแลร์รี่
แม้จะไม่ได้พูดอะไรสักคำ แต่ฟินนิคก็พิจารณาโจอันอยู่อย่างเงียบๆ เธอเป็นแฟนของแลร์รี่หรือเปล่า?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม