ความรักสีคราม นิยาย บท 1498

“ฉันเชื่อว่าคุณจะไม่ผิดสัญญาค่ะ ไม่ว่ายังไงคุณก็จะเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูก ๆ ของเรา”

โจอันหรี่ตาลงและรอยยิ้มของเธอก็โค้งลึกขึ้นขณะที่เธอหยอกแลร์รี่

“ผู้ชายที่ยอดเยี่ยมอย่างผมไม่มีทางผิดสัญญา” แลร์รี่ชมตัวเอง ซึ่งโจอันก็กลอกตาใส่

เมื่อคิดได้ว่าพวกเขาทั้งสองคนยังไม่มีใครได้ทานข้าวเช้า เธอถามอย่างครุ่นคิดว่า “คุณอยากทานอะไรเป็นอาหารเช้าเหรอคะ? ฉันจะทำให้ค่ะ”

“หืม…ทุกอย่างเลยเหรอ?” แลร์รี่ฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์

“แน่นอนค่ะ ฉันแน่ใจว่าฉันทำได้หมด”

โจอันยืดหน้าอกของเธออย่างมั่นใจ โดยลืมความจริงไปเลยว่าเธอได้ตกหลุมพรางของแลร์รี่แล้ว

“แล้วถ้าเป็น…คุณล่ะ!” เสียงของแลร์รี่ดังขึ้น ขณะที่เขาช้อนเธอขึ้นมาแล้วอุ้มกลับไปที่เตียง

โจอันอ้าปากค้าง ใบหน้าของเธอแดงเป็นลูกมะเขือเทศเมื่อเธอตระหนักได้ถึงความตั้งใจของเขา “วางฉันลงนะคะ มันเร็วไปสำหรับเรื่องนี้!”

“มันไม่เร็วไปที่จะยืดกล้ามเนื้อของคุณ คุณไม่เห็นด้วยเหรอ คุณนายนอร์ตัน?”

เสียงหัวเราะขี้เล่นดังก้องมาจากแลรี่ ขณะที่เขาวางเธอลงบนเตียงอย่างอ่อนโยน

ความปรารถนาเอ่อล้นอยู่ในดวงตาของเขาขณะที่เขาจ้องมองอย่างแรงกล้าไปที่โจอัน

เมื่อเห็นเช่นนี้หัวใจของโจอันเต้นดังและแรงขึ้นเรื่อย ๆ ในหน้าอกของเธอ เธอรู้สึกวิงเวียนด้วยความเขินอาย แต่ก็รู้สึกมากกยิ่งขึ้นเมื่อคาดหวัง

แลร์รี่คลานเหาเธออย่างช้า ๆ เขาสูงตระหง่านเหนือโจอันเมื่อเขาสบตากัน ใบหน้าของพวกเขาอยู่ใกล้กันมากจนได้ยินเสียงลมหายใจอันหนักหน่วงของกันและกัน

โจอันหายใจออก ลมหายใจอุ่น ๆ ทำให้เส้นผมบาง ๆบนใบหน้าของแลร์รี่รู้สึกเสียวซ่าน ขับเคลื่อนเขาด้วยตัณหาอย่างบ้าคลั่ง

เขาจ้องมองโจอันอย่างรักใคร่ก่อนจะจูบเธอด้วยความหลงใหลที่ไม่อาจยับยั้ง ในไม่ช้าอุณหภูมิภายในห้องก็สูงขึ้นด้วยความโรแมนติกที่อบอวลในอากาศ

หนึ่งชั่วโมงต่อมา โจอันนอนหอบอยู่บนหน้าอกของแลร์รี่ขณะที่เขาลูบผมสีดำสนิทของเธออย่างพึงพอใจ

“แลร์รี่ เราจะตั้งชื่อลูกพวกเราว่าอะไรดีคะ?” ดวงตาของโจอันมองไปรอบ ๆ อย่างมีความหวังขณะที่เธอกำลังคิดถึงปีที่น่าตื่นเต้นที่กำลังจะมาถึง

เขายังคงใช้นิ้วสางผมของเธอแต่แล้วเขาก็หยุดไปชั่วขณะแล้วตอบว่า “ไม่เอาน่า เด็กโง่ มันยังไวเกินไปที่จะตั้งชื่อนะ พวกเราต้องใช้เวลาเพื่อหาชื่อที่ใช่”