ความรักสีคราม นิยาย บท 153

ไม่นานฟินนิคก็ยืนอยู่ต่อหน้าวิเวียนด้วยใบหน้าซีดเล็กน้อย ขณะที่เขาอุ้มวิเวียนไว้ในอ้อมแขน เขาก็จ้องไปที่ใบหน้าที่เปื้อนน้ำตาของเธอ เขาถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “วิเวียน คุณโอเคไหม”

เมื่อนั้นที่วิเวียนตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ เมื่อมองไปที่ฟินนิคที่ยืนอยู่ข้างหน้าเธอ เธอถามอย่างกังวลด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา “ฟินนิคคุณยืนทำไม วีลแชร์ของคุณอยู่ที่ไหน”

ที่นี่คือคาราโอเกะคลับ

มีคำที่กำลังดูอยู่เยอะมาก ถ้ามีคนรู้จักฟินนิคและแจ้งมาร์ค ความพยายามของเขาในการปิดบังความลับนี้ตลอดหลายปีที่ผ่านมาจะไร้ประโยชน์

เมื่อพูดเช่นนั้นนั้น เธอเงยหน้าขึ้นและพบว่าโนอาห์วิ่งอย่างกระวนกระวายจากปลายทางเดินขณะเข็นรถวีลแชร์ เห็นได้ชัดว่าฟินนิควิ่งเร็วเกินไปจนตามไม่ทัน

ตรงกันข้ามกับความตื่นตระหนกของวิเวียน ฟินนิคไม่สนใจเรื่องนี้เลย เมื่อเขาเห็นสีแดงเข้มบนแก้มของวิเวียนและรู้สึกถึงความร้อนที่ผิดปกติในอ้อมแขนของเขา เขาก็ตระหนักได้ในทันที “วิเวียน คุณโดนวางยาหรือเปล่า”

วิเวียนกังวลเรื่องฟินนิคเป็นอย่างมาก จนลืมความรู้สึกไม่สบายของตัวเองไปชั่วขณะ เมื่อฟินนิคถามเธอ เธอจึงรู้ว่าอุณหภูมิร่างกายของเธอสูงขึ้นกว่าเดิม ในขณะที่เขากอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาราวกับมีไฟลุกโชนในตัวเธอ

ก่อนที่เธอจะพูดอะไร เสียงครางแผ่วเบาออกจากริมฝีปากของเธอ และเธอก็ตกใจกับเสน่ห์ในน้ำเสียงของเธอ

เวลาเดียวกัน โนอาห์อารมณ์ไม่ดีและหายใจหอบขณะที่เขาผลักรถวีลแชร์ใกล้กับฟินนิคและมองไปรอบๆ อย่างไม่สงบ เขาพยายามดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครสังเกตเห็นฟินนิค จากนั้นเขาก็ลดเสียงลงและพูดว่า “คุณนอร์ตัน ช่วยรีบนั่งหน่อยครับ”

แต่ดูเหมือนว่าฟินนิคจะไม่ได้ยินเขา ในขณะที่เขาก้มลงอย่างกะทันหันเพื่ออุ้มวิเวียนไว้ในอ้อมแขนของเขา

"คุณ นอร์ตัน คุณ...”

ด้วยความตกใจสุดขีด โนอาห์ถามอย่างรวดเร็วแต่ฟินนิคได้อุ้มวิเวียนไว้ในอ้อมแขนแล้ววิ่งออกไป พร้อมสั่งว่า “หาห้องในโรงแรมข้าง ๆ ให้ผมเดี๋ยวนี้!”

ฟินนิคอุ้มวิเวียนไปที่ห้องชุดของโรงแรม โดยไม่สนใจที่คนที่ผ่านไปมาระว่างทางซึ่งชี้นิ้วมาที่เขาเลย

เมื่อไปถึงห้องสวีท เขาอุ้มวิเวียนไปที่อ่างอาบน้ำโดยไม่ลังเล แล้วเปิดก๊อกน้ำเย็น น้ำเย็นพุ่งออกมาบนตัวของวิเวียน ขณะที่ฟินนิคพูดเสียงแข็งว่า “วิเวียน มีสติสิ!”

น้ำเย็นดับไฟบนผิวหนังของวิเวียน แต่ไม่ใช่ไฟในตัวเธอ

อันที่จริง ความแตกต่างระหว่างความเย็นภายนอกกับความร้อนภายในทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง

เธอขดตัวอยู่ในอ่างอาบน้ำด้วยความเจ็บปวดและพยายามจะพูด “ฉันรู้สึก… แย่มาก… มันเจ็บ…”

เมื่อมองดูวิเวียนที่ทรมาน ฟินนิครู้สึกเหมือนถูกแทงที่หัวใจ

ในขณะเดียวกัน เขาตระหนักว่าบาดแผลเล็กน้อยบนร่างกายของวิเวียนยังไม่หาย การแช่มันลงไปในน้ำทำให้ผ้าพันแผลแยกออกจากกัน

นอกจากนั้นฟินนค สังเกตเห็นในไม่ช้าว่าสารที่วิเวียนดื่มเข้าไปนั้นรุนแรงมาก ไม่ว่าเขาจะเทน้ำเย็นใส่วิเวียนมากแค่ไหน สีแดงบนใบหน้าของเธอก็ไม่ลดลงไป เมื่อเวลาผ่านไปผลกระทบก็ยิ่งรุนแรงขึ้น ทำให้ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มและร่างกายของเธอก็ขดตัวด้วยความปวดร้าว

ไอ้บ้าเอ๊ย

ใครกันที่ทำแบบนี้

ใช้ยาแรงขนาดนั้นกับเธอ

ฟินนิคทนเห็นเธอเป็นแบบนี้ไม่ได้อีกต่อไป เขาจึงอุ้มเธอขึ้นจากอ่างอาบน้ำและถอดเสื้อผ้าที่เปียกโชกของเธอออก จากนั้นเขาก็เช็ดตัวเธออย่างรวดเร็วด้วยผ้าขนหนูและอุ้มเธอไปที่เตียง

หลังจากที่เขาปรับการตั้งค่าเครื่องปรับอากาศเป็นอุณหภูมิต่ำสุดแล้ว วิเวียนก็ยังรู้สึกเป็นไข้อย่างมาก

ความเจ็บปวดที่เธอรู้สึกทนไม่ได้นั้นรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับมดจำนวนมากกัดที่กระดูกของเธอ

ในภวังค์ที่ทรมานของเธอ ร่างที่เพรียวบางของฟินนิคดูเหมือนแสงแห่งความหวังสำหรับเธอ

ด้วยสติที่หลุดลอย เธอเอื้อมมือไปจับแขนของเขาแล้วอ้อนวอนเบาๆ “ฟินนิค ช่วยฉันด้วย... มันอึดอัดมาก...”

เธอนึกไม่ออกเลยว่าเสียงออกเธอที่พูดกับฟินนิคนั้นเป็นเช่นไร มันแหบแต่อ่อนหวาน มันกำลังทดสอบขีดจำกัดของฟินนิคอย่างแน่นอน

ที่เลวร้ายไปกว่านั้น ภาพร่างเปลือยเปล่าของเธอนอนอยู่ใต้ผ้าห่มและผมเปียกๆ ของเธอที่แผ่ออกบนแก้มสีดอกกุหลาบทำให้ฟินนิคนั้นเกือบจะจนปัญญา