ความรักสีคราม นิยาย บท 1535

ด้านหลังโจอัน เสียงอกหักดังเป๊าะก้องไปในอากาศ

แลร์รี่ซึ่งเดินนำหน้าอยู่เริ่มชะลอฝีเท้าจนกระทั่งมาเดินอยู่ข้างโจอัน

“คุณชื่ออะไร?”

ขณะที่เขามองไปที่เด็กสาวตรงหน้า เขารู้สึกว่าหัวใจตัวเองเต้นเร็วขึ้นเรื่อยๆ นี่อาจเป็นสิ่งที่เรียกว่ารักแรกพบหรือเปล่านะ?

“ฉันชื่อโจอันค่ะ”

เสียงของโจอันแผ่วเบาราวเสียงกระซิบ แต่แลร์รี่ก็ได้ยินเธอชัดเจน

“อ่าฮะ ผมชื่อแลร์รี่นะ”

จากนั้นเขาก็ยิ้ม ดูเหมือนอารมณ์แจ่มใสเบิกบาน

ฉันรู้ โจอันพึมพำอยู่ในใจ

หลังจากพูดถามกันไปมาแค่สองประโยค ทั้งสองคนก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

แลร์รี่ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร ในขณะที่โจอันกังวลมากจนพูดไม่ออก

ไม่นานนัก ทั้งสองก็มาถึงโรงอาหารของมหาวิทยาลัย ในเวลานั้นแลร์รี่ไม่เคยออกเดทเลย เขาเลยไม่รู้ว่าควรจะพาเด็กสาวไปเลี้ยงข้าวในร้านอาหารหรูๆ

“คุณอยากทานอะไร?” แลร์รี่ถามอย่างอ่อนโยน

“ทำไมไม่ให้ฉันจ่ายเงินเองล่ะคะ? คุณไม่จำเป็นต้องเลี้ยงฉันหรอก” โจอันพึมพำพร้อมกับก้มหน้าลง

“ไม่มีทาง! ผมบอกว่าผมจะเลี้ยงคุณ ดังนั้นผมจะเลี้ยง!” แลร์รี่ประกาศด้วยน้ำเสียงที่ห้ามโต้แย้งใดๆ

“ถ้าเป็นแบบนั้น คุณก็ตัดสินใจได้เลยค่ะ ฉันกินอะไรก็ได้”

โจอันยังคงแสดงท่าทีระมัดระวังอย่างมาก

หลังจากสั่งอาหารกลางวันธรรมดาไปสองกล่อง แลร์รี่และโจอันก็เริ่มรับประทานอาหาร

ภายหลัง โจอันเอาเหตุการณ์นี้มาใช้แกล้งแลร์รี่อยู่เรื่อยๆ ทำให้เขาอับอายมาก แน่นอนว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นเฉพาะตอนที่พวกเขาใกล้ชิดกันในอนาคตแล้วเท่านั้น

ทั้งสองคนไม่เคยคิดเลยว่าอาหารมื้อแรกที่พวกเขาทานด้วยกันตอนที่ทำความรู้จักคือข้าวกล่องที่โรงอาหารของมหาวิทยาลัย

ตลอดมื้ออาหาร ทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่ทานอาหารเงียบๆ จนเสร็จ