แม้ว่าโจอันจะสวยมาก แต่ความรู้สึกต่ำต้อยที่แปลกประหลาดก็กวนใจเธอ
เธอรู้สึกว่าไม่คู่ควรกับแลร์รี่ ดังนั้นเธอจึงได้แต่บอกตัวเองว่าเธอจะแค่รักเขาอยู่ห่างๆ เพราะเขาสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่านี้ นั่นคือความเข้าใจของเธอ
อย่างไรก็ตาม โชคก็เข้าข้างเธอ เพราะพวกเขายังคงรู้จักกัน ยิ่งไปกว่านั้น สนามบาสเก็ตบอลก็เป็นที่ที่ทั้งคู่คุ้นเคย
วันนั้น ขณะที่เธอไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี เธอก็ไปสนามบาสเก็ตบอลเพื่อดูเขาเล่น เธอนั่งอยู่ข้างสนามซึ่งห่างจากเขาเพียงเล็กน้อย เท่ากับว่าพวกเขาอยู่ห่างกันแค่ไม่กี่เมตร
เด็กสาวในวัยนั้นเต็มไปด้วยจินตนาการของความรักที่ยอดเยี่ยมอยู่เสมอ ยิ่งไปกว่านั้น เขาเป็นเจ้าชายรูปงามที่สมบูรณ์แบบในสายตาเธอ
จิตใจเธอล่องลอยไป ถ้าแค่เขาจะมองมาที่ฉัน! บางทีเราอาจจะกลายเป็นเพื่อนกัน หรือบางทีเราอาจจะกลายเป็นคู่รักกันก็ได้ถ้าความสัมพันธ์รุดหน้า!
ความคิดของเด็กสาวที่กำลังมีความรักนั้นตรงไปตรงมาและเรียบง่ายอย่างไม่เปลี่ยนแปลง
ขณะที่เธอจ้องมองเขา รอยยิ้มแบบพึงพอใจในตัวเองก็ปรากฎอยู่เต็มใบหน้า
ตอนที่เธอหมกมุ่นอยู่กับจินตนาการอันเริ่ดหรูของเธออยู่ เธอสะดุ้งตื่นจากภวังค์ทันที ไม่ พูดให้ถูกคือเธอถูกกระแทกให้ตื่น
ลูกบอลในสนามบาสเก็ตบอลที่บังเอิญถูกขว้างออกมาโดนหัวเธอเต็มๆ
มันบังเอิญว่าคนทำผิดไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นเขา แลร์รี่
ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันทำให้โจอันจับหัวตัวเองและหมอบลงกับพื้น ความเจ็บปวดรุนแรงมากจนเธอเกือบจะร้องไห้
“คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม คุณผู้หญิง”
เมื่อเห็นว่าเขาทำให้ใครบางคนเจ็บ แลร์รี่จึงรีบวิ่งเข้าไปสอบถามอาการเธอ
เขากำลังคุยกับฉันอยู่หรือเปล่า? เธอตกตะลึง ความยินดีเข้าท่วมท้นโจอันทันที
เธอรีบเงยหน้าขึ้นแล้วตอบอย่างยิ้มแย้มว่า “ฉัน-ฉันไม่เป็นไรค่ะ มันไม่เจ็บเลย”
หลังจากพูดจบ เธอก็นวดที่หัวของเธอจริงๆ
ในตอนนั้นเขาจ้องมองเธอ เมื่อเห็นเธอยิ้มและบอกเขาว่าไม่เจ็บแม้น้ำตาจะเอ่อคลออยู่ในดวงตา หัวใจเขาก็สั่นไหว
มันรู้สึกเหมือนเขาหลงรักเธอ แต่เขาก็ไม่ได้แน่ใจทั้งหมด แต่จะว่าไปความรู้สึกที่เขามีต่อเด็กสาวสวยตรงหน้าเป็นความรู้สึกที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน
“เอาเป็นว่าผมขอเลี้ยงข้าวคุณเพื่อเป็นการขอโทษดีไหมครับ”
หลังจากพูดจบ ตัวเขาเองก็ผงะไปเพราะเขาไม่เคยตั้งใจชวนผู้หญิงคนไหนไปออกเดทเลย
และที่น่าประหลาดใจมากกว่านั้นคือเธอปฏิเสธจริงๆ
“ไม่ ไม่ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันสบายดีมาก” เธอปฏิเสธโดยไม่คิดอะไรเลย
วุ้ย ค่อยโล่งใจหน่อย! คนโง่คนนั้นปฏิเสธคำเชิญ!
ตอนที่สาวๆ พวกนั้นได้ยินว่าเธอปฏิเสธโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย หัวใจพวกหล่อนกลับมาอยู่ที่เดิมทันที พวกหล่อนต่างอุทานอย่างมีความสุขอยู่ในใจ ฉันยังมีโอกาส!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม