ความรักสีคราม นิยาย บท 1549

เหตุการณ์นั้นกลายเป็นข่าวดังไปทั่วเมืองและเหมือนเป็นสิ่งเดียวที่ทุกคนพูดถึงในเช้าวันรุ่งขึ้น

“คาร์ล จอห์นสันเหรอ? ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อนเลย เขาดังไหม?” อีกคนถาม

“คาร์ล จอห์นสันอาจไม่ได้มีชื่อเสียงมากแต่คุณคงเคยได้ยินเรื่องที่เขาทำมาบ้าง จำข่าวลือเกี่ยวกับคุณนอร์ตันกับคู่หมั้นของเขา โจอัน วัตส์ ได้ไหม? ทั้งหมดนั่นเป็นฝีมือคาร์ล”

“โอ้ เขาเป็นคนแบบนั้นเองเหรอ ให้ตายเถอะ นั่นไม่เรียกชื่อเสียงแต่เป็นชื่อเสียมากกว่า ถึงอย่างนั้นใครจะไร้หัวใจขนาดตัดเส้นเอ็นที่ขาของเขากัน? มันดูโหดร้ายไปหน่อยนะ…”

“ใครจะรู้? เขาคงไปแหยมกับคนที่ไม่ควรเข้าก็ได้”

“จะว่าไปแล้ว คุณว่าจะใช่แลร์รี่ นอร์ตัน ประธานของนอร์ตันคอร์ปอเรชั่นหรือเปล่า? ฉันหมายถึงว่าคาร์ลใส่ร้ายเขากับคู่หมั้นของเขา คงไม่แปลกถ้าคุณนอร์ตันจะจ้างบางคนให้ไปล้างแค้นน่ะ”

“ชู่ว์ ระวังคำพูดด้วย! อย่าไปกล่าวหาใครสิ!”

นั่นคือบทสนทนาของสาธารณชน พวกเขาไม่รู้เลยว่าจริงๆ แล้วแลร์รี่นี่แหละเป็นคนสั่งให้แคสเปี้ยนไปทำการโต้ตอบที่โหดร้ายนี้เอง

แลร์รี่สั่งให้แคสเปี้ยนคิดบทลงโทษที่สาสมให้กับคาร์ลและคงดีที่สุดถ้าคาร์ลไม่สามารถสร้างปัญหาให้พวกเขาได้อีก ดังนั้นแคสเปี้ยนจึงสั่งให้คนของตนตัดเส้นเอ็นที่ขอของคาร์ล และแลร์รี่ก็เห็นด้วยเมื่อรู้เข้า

เมื่อคาร์ล จอห์นสันโหดร้ายพอจะจ้างมือสังหารให้มาตัดแขนของเขาและโจอัน แลร์รี่ก็ไม่เห็นเหตุผลที่ต้องมีเมตตาต่อเขา

มันมักจะมีพื้นที่สีเทาที่ปกติเอาไว้หลบเลี่ยงการใช้กฎหมาย

เหมือนกับครั้งนี้

คืนที่คาร์ลถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลตำรวจก็เริ่มลงมือสืบสวน

ตอนแรกพวกเขาคิดว่าเป็นการพยายามฆ่าและได้ดำเนินการสืบสวนและสอบสวนแต่ไม่นานข้อสันนิษฐานนี้ก็ตกไปและสถานการณ์ก็กลับมาเป็นปกติ

เมื่อคาร์ลถูกส่งไปโรงพยาบาลศัลยแพทย์รีบทำการผ่าตัดฉุกเฉินเพื่อช่วยชีวิตเขาแต่เพราะเขาได้รับการรักษาไม่ทันท่วงทีหลังเหตุการณ์นั้นเส้นเอ็นที่ถูกตัดขาดจึงไม่สามารถต่อเข้าไปใหม่ได้จึงทำให้เขาไม่สามารถเดินได้อีกเลยไปตลอดชีวิต