“กาเบรียลล่า พ่อไม่ได้อยากทำแบบนี้เลย แต่เป็นเพราะแกที่ทำให้เราตกที่นั่งลำบากขนาดนี้ ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของตระกูลวอร์ด พ่อปกป้องแกไม่ได้อีกแล้ว”
แลนดอนหัวใจสลายเมื่อเห็นท่าทีของกาเบรียลล่า แต่ก็จำเป็นต้องทำเพื่อรักษาผลประโยชน์ของตระกูล
“พ่อคะ มันไม่จริงใช่ไหม? พ่อโกหกใช่ไหมคะ! หนูคือลูกสาวสุดที่รักของพ่อนะ!” กาเบรียลล่าเสียงสั่นเครือ เธอมองอีกฝ่ายราวกับหัวใจของเธอแตกเป็นเสี่ยงๆ ไปแล้ว
“กาเบรียลล่า ยกโทษให้พ่อนะ พ่อไม่มีทางเลือกจริงๆ”
“คืนนี้พ่อจะจัดงานแถลงข่าวและประกาศว่าแกไม่ได้เป็นสมาชิกตระกูลวอร์ดอีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นแกเองก็ต้องเตรียมตัว เก็บข้าวของและออกจากตระกูลวอร์ดไปซะ พ่อสัญญาว่าจะกอบกู้ชื่อเสียงให้แกทันทีที่ทุกอย่างกลับมามั่นคงอีกครั้ง”
แลนดอนผลุนผลันออกจากห้องทำงานก่อนที่กาเบรียลล่าจะทันได้พูดอะไร เขาทนเห็นสีหน้าผิดหวังของลูกสาวไม่ไหวและกลัวว่าตัวเองจะเปลี่ยนใจ
ตอนนี้จะทำพลาดอีกไม่ได้ ความผิดพลาดอีกหนอาจนำไปสู่ความล่มจมของตระกูลวอร์ดเลยทีเดียว แลนดอนครุ่นคิดขณะยืนอึ้งอยู่บริเวณโถงทางเดิน
เราคิดว่าพ่อจะช่วยเราให้ผ่านพ้นเรื่องนี้ไปได้ ใครจะคิดว่าพ่อสุดที่รักของเราจะเป็นคนแรกที่ทอดทิ้ง
“ไม่! มันไม่จริง!” กาเบรียลล่าตะโกนเสียงก้องไปทั้งบ้าน
นี่เป็นพ่อลูกกันแบบไหน? ความรักความห่วงใยหายไปไหนหมด? ไม่มีอะไรสำคัญเท่าผลประโยชน์ของตระกูล!
“ฉันเกลียดแก! ฉันเกลียดพวกแกทุกคน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม